27/6/16

Σάββας Καλεντερίδης: Τι δεν καταλαβαίνω από το Brexit

Και να μην το γνωρίζαμε, φρόντισαν να το κάνουν γνωστό και στο ευρύ κοινό ο ΓΑΠ και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και αναφέρομαι στην "παγκόσμια διακυβέρνηση". Ειδικά ο πρώτος έχει αναφερθεί τόσες φορές στο θέμα, που μια απλή έρευνα στο διαδίτκυο εμφανίζει αρκετά βίντεο με αντίστοιχες δηλώσεις και ομιλίες του.
Οι δυο αλήστου μνήμης πολιτικοί, που οδήγησαν την Ελλάδα στο κρεματόριο της Τρόικας και των μνημονίων, χωρίς να τολμά κανείς μέχρι τώρα να ξεσκεπάσει τις ευθύνες τους και να τους καθίσει στο σκαμνί, δήλωσαν από το βήμα της Βουλής, στέλνοντας τα απαραίτητα μηνύματα εκεί που έπρεπε, την ανάγκη να επικρατήσει η παγκόσμια διακυβέρνηση, για έναν... πιο δίκαιο κόσμο.
Το θέμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων δεν το γνωρίζω, δεν το έχω ερευνήσει και δεν έχω χρόνο να το παρακολουθήσω. 
Όπως δεν γνωρίζω τα ευρωπαϊκά θέματα και φυσικά το θέμα αυτό καθ' αυτό αλλά και τις βαθύτερες πτυχές του Brexit. Γι' αυτό και αποφεύγω να κάνω αναφορές στο θέμα. Δεν το ξέρω σε τέτοιο βαθμό, που να εκφέρω δημόσια άποψη.
Πάντως, από απλή ανάγνωση κάποιων κειμένων και από παρατήρηση ορισμένων εξελίξεων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν κύκλοι που επιδιώκουν την παγκόσμια διακυβέρνηση.
Μάλιστα, εκτός των ΗΠΑ, του Καναδά και εν μέρει της Αυστραλίας, που αποτελούν πετυχημένο μοντέλο και πρότυπο, αφού εκεί έχουν κατορθώσει να συνεννοηθούν και να συνυπάρχουν σε καθεστώς ευημερίας πανσπερμία λαών και θρησκειών, σύμφωνα με αυτές τις απόψεις, η Ε.Ε. είναι σημαντικό πεδίο, όπου δοκιμάζεται και προωθείται το σχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Αν λοιπόν όντως συμβαίνει αυτό, αν η Ε.Ε. είναι ένας μηχανισμός της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων που οδηγεί τα πράγματα στην παγκόσμια διακυβέρνηση, πώς είναι δυνατόν να είναι κόντρα σε αυτό το σχέδιο το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αγγλία, με την βασίλισσα μάλιστα να εκφράζεται υπέρ του Brexit, όταν είναι γνωστό ότι η βαθιά Αγγλία είναι από τους πρωτοστάτες αυτής της ιδέας;
Κάτι δεν πάει καλά λοιπόν με το όλο σκεπτικό.
Γιατί αν πεις ότι οι Άγγλοι που ψήφισαν Brexit είναι εναντίον της παγκοσμιοποίησης, της Νέας Τάξης Πραγμάτων και εναντίον της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, τότε θα γελάνε και οι παρδαλές ποδιές των... σκωτσέζων και όχι μόνο.
Να σοβαρευτούμε λοιπόν και να αναζητήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις και το πραγματικό περιεχόμενο της υπόθεσης Brexit.
Γιατί πιο πολύ σαν κακόγουστη φάρσα ή μάλλον... πατάτα του Κάμερον μοιάζει, παρά σαν εθνικό σχέδιο της βαθιάς Αγγλίας, με πολιτικό και γεωπολιτικό περιεχόμενο και στοχεύσεις, που εφαρμόστηκε μέσω δημοψηφίσματος και που θέλει να οδηγήσει την Αγγλία και τους Άγγλους πολίτες σε καλύτερες μέρες.
Μάλλον ζούμε τον ευτελισμό της πολιτικής και στην Αγγλία, που έχει τη μεγαλύτερη παράδοση λειτουργίας κράτους στην νεότερη περίοδο της Ιστορίας.

22 σχόλια:

  1. Το βρετανικό κατεστημένο νομίζω ήθελε την έξοδο αλλά δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη.Να μερικοί λόγοι.
    1. Δεν ήταν υποχρεωμένος να κάνει δημοψήφισμα αλλά το ανακοίνωσε για το 2017. Παρ όλα αυτά ξαφνικά στο μέσον της αποκορύφωσης της μεταναστευτικής κρίσης όταν όλοι εξεγείρονται ενάντια στο φαινόμενο, επισπεύδεται...ώστε να επηρεάσει όσο το δυνατόν περισσότερο.
    2. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν στο στρατόπεδο του όχι ήταν 3 με 4 φορές περισσότερα.
    3. Ενώ στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας ψήφισαν οι Άγγλοι κάτοικοι της Σκωτίας στο δημοψήφισμα για το ναι όχι στην ΕΕ δεν επιτράπηκε η συμμετοχή όσων ήταν καταγεγραμένοι στους εκλογικούς καταλόγους αλλά ήταν πολίτες της ΕΕ.
    4. Οι Άγγλοι που ζούσαν μόνιμα στην ΕΕ δεν παρέλαβαν τον φάκελο με το ψηφοδέλτιο από ένα λάθος;
    5. Δημοσιεύθηκε μια συνομιλία της βασίλισσας υπέρ της εξόδου λίγες μέρες πριν την ψηφοφορία.
    6. Ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί και κατακλύστηκε το Λονδίνο την ημέρα των εκλογών με αποτέλεσμα τα πλημμυρήσουν τεράστιες περιοχές και να αποθαρυνθούν να πάνε να ψηφίσουν όσοι δεν το ήθελαν και πολύ, χαρακτηριστικό των ψηφοφόρων του ναι.

    Υπάρχουν και άλλοι λόγοι...πολλοί. Η εντύπωση που έχω είναι ότι γνωρίζουν τι πρόκειται να συμβεί και δεν θέλουν να συμμετέχουν...στο λογαριασμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μία παρατήρησι:
    Ἡ Βρετανία ἐξασφαλίσθηκε μιὰ χαρά ἔναντι τῆς Ε.Ε., διότι ὁ σχεδιασμὸς ἦταν πολὺ καλός. Δηλαδή, ὁ πρωθυπουργὸς Ντ. Κάμερον εἶναι πανέξυπνος, δηλώνει ὑπὲρ τῆς παραμονῆς στὴν Ε.Ε. καὶ φυσικὰ καθησυχάζει τοὺς πάντες μὲ τὶς εἰλικρινεῖς του προθέσεις καὶ ἐφαρμόζει τὸ σχέδιο, ἁπλὸ μέν, ἀλλὰ δύσκολο στὴν σύλληψι.
    Πρῶτα ψηφίζουν γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία τῆς Σκωτίας, ὥστε νὰ μὴν κινδυνεύει μὲ διάσπασι ἡ χώρα καὶ μετὰ γιὰ τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὴν Ε.Ε., ὥστε ὅ,τι καὶ νὰ βγῇ νὰ πορευθοῦν ἀναλόγως. Μετὰ δηλώνει παραίτησι, ἀλλὰ ὄχι τώρα σὲ τρεῖς μῆνες ὥστε νὰ ἠρεμήσουν κάπως τὰ πράγματα καὶ μετὰ βλέπουμε. Ἡ βέλτιστη στρατηγική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κ. Καλεντερίδη , διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο μπορεί να πάρετε κάποιες απαντήσεις-εξηγήσεις....

    http://manosdanezis.gr/index.php/blog/379-2015-08-23-18-58-05

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το διάβασα, δεν με διαφωτίζει αρκούντως...
      Άλλα θέματα και αλλο ερώτημα θέτω στο σημείωμά μου.

      Διαγραφή
  4. Αυτό που μας δείχνει το brexit είναι ότι η Ευρώπη της Γερμανίας (Γερμανόπη όπως γράφει και ο Λαζόπουλος) δεν δουλεύει και το νόμισμα της επίσης δημιουργεί προβλήματα ειδικώς στους νέους του Νότου αλλά και στο Βορρά εξ ου και η Φινλανδία θέλει δημοψήφισμα,η Ολλανδία και λοιπά.Ο δανεισμός επίσης των χωρών του Νότου ενώ τα προηγούμενα χρόνια δούλευε πλέον δεν δουλεύει.Εύκολα μπορεί να πει κάποιος ότι οι Νότιοι είναι τεμπέληδες και οι Γερμανοί έχουν δίκιο και να συνεχίσει το μονόδρομο του ευρωμάρκου.Αυτός θα προσγειωθεί εκ της οικονομίας σύντομα.Αλήθεια μπορεί ευρωπαική χώρα να πετύχει ανάπτυξη πάνω από 1% εκτός προγράμματος ? Δύσκολα μπορεί κάποιος να ζητήσει να γίνει είτε επαναπροσδιορισμός της ευρωπαικής ολοκληρώσεως ή πλήρης αναστολή της επ αόριστον.Ο αγγλικός λαός διάλεξε τον δεύτερο δρόμο και θα δικαιωθεί κατά τη γνώμη μου συντομότερα από ότι ελπίζουν και οι πιο ακραίοι του Μπρέξιτ.Ο ελληνικός τον πρώτο και θα συγκρουστεί σύντομα με την μαθηματική-οικονομική πραγματικότητα.

    Υγ : Αμυδρά μεν αλλά αρκετά εμφανώς υπάρχει μία αντιπαγκοσμιοποιητική διάσταση στην ψήφο του βρετανικού λαού.Και αυτό γιατί πολλοί πρόταξαν την μετανάστευση ως κύριο πρόβλημα για την επιλογή της ψήφου τους.Ειδικώς οι μεγαλύτερες ηλικίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα για όλα
      αν καταντήσαμε να θεωρούμε τους αποικιοκράτες Άγγλους περίπου ως πρότυπα υπεράσπιστης των εθνικών μας συμφερόντων, τρομάζω ακόμα πιο πολύ κι απ' τα μνημόνια, για την κατάντια μας... όλων μας και δεν αναφέρομαι σε κάποιον συγκεκριμένα.
      Πράγματι εκπλήσσομαι και τρομάζω με την πολιτκο-πνευματική κατρακύλλα των Ελλήνων.
      Κάτι δεν καταλαβαίνω μάλλον.
      Τι να πω.
      Ειλικρινά, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι συμβάινει κάτι τέτοιο...

      Διαγραφή
  5. Αγαπητέ Σάββα, όπως σημειώνει και ο σχολιαστής Greg ανωτέρω υπάρχουν μια σειρά απο αποχρώσες ενδείξεις (εκτός από τη νο. 6 που αφορά τον καιρό και νομίζω προστέθηκε χάριν αστεϊσμού)ότι ένα σημαντικό και ισχυρό τμήμα του βρατανικού κατεστημένου ήθελε το brexit και το επεδίωξε με προσεκτικά σχεδιασμένες κινήσεις. Τους πραγματικούς λόγους είναι όντως δύσκολο να τους γνωρίζουμε αν δεν δούμε τί θα ακολουθήσει. Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν (όπως π.χ. αυτές του Τιερί Μεϊσάν που δημοσίευσες προσφατα), ωστόσο, δύσκολα μπορεί να υποθέσει κανείς τί πραγματικά συμβαίνει δεδομένων των υπαρκτών αντιφάσεων και διαιρέσεων και εντός του δυτικού / παγκοσμιοποιητικού στρατοπέδου. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι το στρατόπεδο αυτό είναι ενιαίο και αραγές - θα πρέπει να δούμε προσεκτικά και τους ανταγωνισμούς (συχνά βίαιους) στο εσωτερικό του για να καταλάβουμε τί παίζει. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε κανείς να εικάσει βάσιμα ότι το brexit αποτελεί καλά σχεδιασμένο χτύπημα (και μάλιστα με σιωπηρή συνέναιση των αμερικανών) στην περαιτέρω γερμανοποίηση της Ευρώπης, διαδικασία που νομίζω κανείς μας δεν μπορεί να αρνηθεί ότι εκτυλίσσεται με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Και είναι βάσιμη η ικασία διότι πιστεύω πως το brexit ανοίγει τους ασκούς του αιόλου όχι τόσο για τη Βρετανία όσο για τη (γερμανοκρατούμενη) ΕΕ, η οποία θα έχει μια ακόμα κρίση να χειριστεί μεσοπρόθεσμα και τις αποσχιστικές τάσεις πολλών δορυφόρων της να αποτρέψει. Και ως γνωστόν η παλιά συνταγή των επιτυχημένων ηγεμόνων (βλ. ΗΠΑ;;) είναι το διαίρει και βασίλευε...Από την άλλη, Σάββα, το παιχνίδι αυτό (αν υποθέσουμε πως είναι έτσι) ενέχει και το ρίσκο να πετάξει ευκολότερα τους Γερμανούς στην αγκαλιά των Ρώσων...δύσκολο να πει κανείς λοιπόν αν υπάρχει κάποιο σχέδιο πίσω από όλα αυτά και ποιο είναι αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παναγιώτη
      πώς εξηγείται η αποχώρηση της Αγγλίας από την Ε.Ε., από τη στιγμή που οι ΗΠΑ την ήθελαν ως ένα εκ των εξισορροπητικών παραγόντων μέσα στην Ε.Ε., η οποία ως μηχανισμός, εξυπηρετεί τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον.
      Επίσης, αυτά που λες για την γερμανοποίηση της Ε.Ε., νομίζω ότι είναι υπερβολές, γιατί για να υπάρχει γερμανοποιημένη Ευρώπη, πρέπει να υπάρχει γερμανική Γερμανία.
      Κατά πόσον η Γερμανία είναι γερμανική;
      Έχουμε υπ' όψιν μας αν τα κεφάλαια που υπάρχουν στην Γερμανία αν είναι γερμανικά;

      Διαγραφή
  6. Είπαμε Σάββα, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν..Η δική μου βασίζεται ακριβώς στην υπόθεση ότι η ΕΕ καλώς ή κακώς έχει πάψει ως μηχανισμός να εξυπηρετεί τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ (ή τουλάχιστων κάποιων ισχυρών κέντρων αποφάσεων σε αυτές) διότι κυριαρχείται ολοένα περισσότερο από τη Γερμανία, η οποία έχει αρχίσει προσπάθειες αυτονόμησης και χάραξης δικής της, ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής. Θα μου πεις ισχύει κάτι τέτοιο; Υπάρχουν ενδείξεις αλλά όχι αποδείξεις (π.χ. η σταδιακή προσέγγιση με τη Ρωσία μέσω αγωγών κλπ, η οποία όμως διακόπηκε βιαίως μέσω της κρίσης στην Ουκρανία). Ειλικρινά δεν ξέρω κατά πόσο η Γερμανία θέλει (και κυρίως μπορεί - όπως λογικά αμφισβητείς) να παίξει δικά της παιχνίδια ερήμην των ΗΠΑ. Λέω απλά ότι είναι πιθανό, λαμβάνοντας υπόψη 2 δεδομένα: Την αύξηση της οικονομικής της ισχύος (την ίδια στιγμή που η οικονομική ισχύς των ΗΠΑ προδήλως φθίνει) και το ότι ποτέ δεν έπαψε να λειτουργεί αναθεωρητικά ως δύναμη μετά από τις ήττες που κατά καιρούς υπέστη (ο αναθεωρητισμός είναι μια παράδοση που δύσκολα εγκαταλείπεται - βλ. π.χ. ως άλλο γλαφυρό παράδειγμα την Τουρκία). Υπάρχουν λοιπόν προϋποθέσεις για Γερμανική αυτονόμηση αλλά δεν μπορώ να πως αν είναι αρκετές για κάτι τέτοιο...αυτό θα μπορούσε ίσως να μας το αναλύσει πληρέστερα, ως πιο ειδικός, ο Π. Ήφαιστος (κάποτε καθηγητής μου), άρθρα του οποίου επίσης δημοσιεύεις τακτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παναγιώτη
      ακόμα και αν προσχωρήσω στο σκεπτικό σου, και πάλι δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα που θέτω.
      Αν είναι έτσι, γιατί δεν έπεισε η Ουάσιγκτον το Λονδίνο να μείνει στην Ε.Ε., για να είναι πιο ελεγχόμενη η Γερμανία και την εξώθησε σε έξοδο;

      Διαγραφή
    2. Μια απλή απάντηση στο ερώτημά σου είναι διότι στη μετά ευρώ εποχή όλο και περισσότερο ισχύει η εξίσωση ΕΕ=ΟΝΕ. Όποιος είναι εκτός ΟΝΕ (όπως η Αγγλία) μικρή (και διαρκώς φθίνουσα) επιρροή έχει στις εξελίξεις της ΕΕ. Όποιος πάλι είναι εντός δύσκολα φέρνει αντιρρήσεις στον τραπεζίτη (Γερμανία). Νομίζω το ιστορικό της κρίσης επιβεβαιώνει τα προηγούμενα...Συνεπώς, όταν ένα σύστημα δυσκολεύεσαι όλο και περισσότερο να το ελέγξεις, ίσως είναι προτιμότερο να το διαλύσεις / αλλάξεις / αποδυναμώσεις, ώστε να μεταβληθούν οι ισορροπίες προς όφελός σου.

      Διαγραφή
  7. Το Ηνωμένο Βασίλειο αποχώρησε από την ΕΕ συνειδητά και όχι κατά λάθος. Ουδείς από αυτούς που κατέχουν την εξουσία στο Η. Β., θα επέτρεπε σε ένα αναλώσιμο πρωθυπουργό να κάνει αυτό το δημοψήφισμα χωρίς το αποτέλεσμα να είναι προδιαγεγραμμένο. Μισητοί οι Βρετανοί, αλλά όχι βλάκες.

    Το ποσοστό του Brexit θα ήταν σαφώς μεγαλύτερο αν δεν γινόταν η προβοκάτσια με την Κόξ, που ανάγκασε την Ελισσάβετ να τοποθετηθεί δύο μέρες αργότερα, για να επανέλθουν τα ποσοστά στο υπέρ.

    Το Brexit δεν έχει κύριο στόχο την ΕΕ, γιατί όπως σοφά παρατήρησε ο Γάλλος πρέσβυς Gerard Araud "Πρίν την ψήφο οι Βρετανοί ήταν με το ένα πόδι μέσα (στην ΕΕ) και με το άλλο έξω. Μετά την ψήφο θα ισχύει ακριβώς το αντίθετο."

    Η ρήξη με την ΕΕ, σύμφωνα μέ όσα έγραψαν και είπαν όλοι οι ισχυροί διαμορφωτές της κοινής γνώμης (τ. και νύν υπουργούς, έγκριτους δημοσιογράφους και εφημερίδες του κατεστημένου, π. αρχηγούς της MI6 κ.α) είχε να κάνει κυρίως με το θέμα της νομοθετικής απαγκίστρωσης του Η.Β. από τις επιθυμίες (μέσω της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών) της Αμερικανοκίνητης Γερμανίας. Ελευθερία για νέες διεθνείς εμπορικές συμφωνίες, κάτι που σήμερα είναι αδύνατο.

    Και αυτό μας δίνει ένα έναυσμα να υποθέσουμε ότι οι επικεφαλής της κοινοπολιτείας των 54 κρατών, με την κορυφαία διεθνώς διπλωματία και τις εξίσου κορυφαίες διεθνώς μυστικές υπηρεσίες έχει δεί στο παγκόσμιο γεωπολιτικό σύστημα αυτό, που εμείς οι μη ενημερωμένοι θα το δούμε μετά από χρόνια.

    Κατά πάσαν πιθανότητα αφορά την ανατροπή των σχέσεων ισχύος μεταξύ των νεοταξιτών της Ουάσιγκτον και του άξονα Ρωσσίας - Κίνας, όπου ενδεχομένως το Η.Β. σπεύδει εγκαίρως να πάρει θέση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και το σενάριο που παρουσιάζει ο Δημήτρης παραπάνω (το οποίο αν δεν κάνω λάθος είναι το ίδιο με αυτό που υιοθετεί ο Τιερί Μεϊσαν, όπως δημοσιεύθηκε εδώ νωρίτερα) είναι εύλογο. Η διαφορά με το δικό μου είναι ότι βασίζεται στην υπόθεση της βρετανικής και όχι γερμανικής απαγκίστρωσης από το αμερικανικό άρμα. Και προς τούτο υπάρχουν ενδείξεις αλλά όχι σαφείς αποδείξεις. Τα γεγονότα βέβαια αργά ή γρήγορα θα μιλήσουν επιβεβαιώνοντας τη μια ή την άλλη θεωρία. Π.χ. ένας καλός δείκτης θα είναι η έκβαση των εμπορικών διαπργματεύσεων ΕΕ-ΗΠΑ (ΤΤΙΡ): Μέχρι τώρα οι περισσότερες και σοβαρότερες (φανερές) αντιδράσεις προέρχονται από τη Γερμανία και τη Γαλλία, ενώ η στάση του ΗΒ ήταν (εμφανώς τουλάχιστον) θετική. Αν λοιπόν η αποχώρηση του ΗΒ διευκολύνει αυτές τις διαπραγματεύσεις (αμφίβολο για μένα), αυτό θα αποτελέσει ισχυρή ένδειξη υπέρ του σεναρίου Μεϊσάν...είδομεν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίσης, αν η Γερμανία εξακολουθεί να είναι "αμερικανοκίνητη" πως δικαιολογείται η αντίρρησή της στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ στη Μαύρη θάλασσα (βλ. https://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/06/blog-post_812.html )και γενικότερα η προσπάθεια που κάνει (προσεκτικά αλλά σταθερά) να μειώσει την ένταση στις σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας;; Από το ΗΒ δεν είδαμε ποτέ τέτοιες διαθέσεις...ίσα ίσα που πάντοτε υπερθεματίζει σε κινήσεις / αποφάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ κατά της Ρωσίας..

      Διαγραφή
    2. Κατά την άποψη μου πάντα, η Γερμανία είναι εξαιρετικά εξαρτημένη από την Αμερική, και δεν έχει την συνεκτική εξουσία (και το αντίστοιχο βαθύ κράτος) που έχουν οι Βρετανοί για τα του οίκου τους, ώστε να σχεδιάσει και να πραγματοποιήσει μια επιλογή απαγκίστρωσης από τις ΗΠΑ.

      Ο πολύς δε τέως εμποράκος Schulz,και νύν πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, εδήλωσε ευθαρσώς και ανερυθριάστως σήμερα, ότι :

      The British have violated the rules. It is not the #EU philosophy that the crowd can decide its fate. #TBC

      Είναι δυνατόν αυτό το κλασσικό δείγμα Γερμανικού ζώου και οι ομοειδείς να κάνουν πολύπλοκες σκέψεις ;

      Διαγραφή
  9. Αν η ερώτηση είναι "γιατί ψήφισαν brexit" και όχι "γιατί έγινε το δημοψήφισμα",
    μάλλον δεν έχετε γνωρίσει ποτέ στην ζωή σας απλούς Άγγλους. Εμένα με εξέπληξε το χαμηλό ποσοστό. Πράγμα που δείχνει πως έχουν αλλοιωθεί πληθυσμιακά σε μεγάλο βαθμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ee=cccp, de+ru=love?, =) ru=/= uk, =)uk=/=ee/de , usa=de-) usa=uk/trump, ww111: de/ru/ee=/=uk-usa :::

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σἀββα, νομίζω ὅτι δέν ἔκανε πατάτα ὁ Κάμερον. Ἁπλῶς παίζει τώρα τό δεύτερο σενάριο.
    Τό πρῶτο σενάριο, ἦταν ὅτι θά ἔμενε στήν Ε.Ε. ἡ Μεγ. Βρετανία, μέ κάλυψη δημοψηφίσμτος, καί ἔτσι θά ἦταν δυνατόν νά ἀκολουθήσῃ στό ὄνομα τῆς τάχα βαθύτερης Εὐρωπαϊκῆς ἑνοποιήσεως (βλ. διατλαντική συμφωνία ἐμπορίου), τό ξήλωμα τῆς βρεττανικῆς βασιλείας. Καί αὐτό, διότι σύντομα, δέν θά συμβιβάζεται, πλέον, ἡ παγκοσμιοποίηση ὑπό παγκόσμια Κυβέρνηση, δηλαδή τό ἑπόμενο βῆμα τῆς ὁλοκληρώσεως τῆς διαδικασίας τῆς παγκοσμιοποιήσεως (πέραν τῆς ἀμερικανικῆς οἰκονομικῆς παγκοσμιοποιήσεως που ἀποτελοῦσε τήν πρώτη φάση), μέ ἐνεργό βασιλεία στήν Μεγάλη Βρετανία (μέ "δική της"_Κοινοπολιτεία καί διεθνῆ ἐπιρροή).
    Τό ἀντελήφθη ἡ ἄριστα πληροφορημένη Ἐλισσάβετ, ὅτι θά κατέληγε ἡ ἐκεῖ βασιλεία, τό πολύ, σέ ἀνίσχυρη φολκλορική διακόσμηση τῆς παγκόσμιας ἡγεσίας, καί ἀντέδρασε, πείθοντας τόν λιγώτερο ἐνημερωμένο Κάμερον νά ἀναλάβῃ τό ρίσκο τοῦ δημοψηφίσματος προσωπικῶς, καί ἀδειάζοντάς ἡ ἴδια τήν ἐκδοχή τοῦ ναί τήν τελευταία στιγμή, μέ κάτι πού ὁ Κάμερον δέν ἀνέμενε: τήν "unfair" σαφῆ λήψη θέσεως καί δή κατά τοῦ ναί, ἀπό τήν βασίλισσα.
    Ἄλλωστε, ποιός εἶπε ὅτι θά βγῆ ἡ Μεγάλη Βρετανία σύντομα ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση; Τό πιθανότερο εἶναι, ὅτι θά μείνῃ σέ διαπραγματεύσεις ὅσο χρειάζεται γιά νά ταπεινωθῆ τό εὐρώ σέ σχέση μἐ τὀ δολλάριο. Καί τελικά θά μείνῃ οἰκονομικἀ, "φεύγοντας" τυπικά. Ὅσο χρειάζεται γιά νά μείνῃ ἰσχυρή καί ὑπό τήν παγκόσμια Κυβέρνηση, ἡ βασιλεία τῆς Μεγάλης Βρετανίας, ἤ καί γιά νά ταυτισθῆ μέ αὐτήν...
    Ὅσο γιά τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, ἀκόμη κι ἄν δέν διαλυθῆ, ἀκόμη κι ἄν μείνῃ "γερμανική", μετά τήν διατλαντική συμφωνία ἐμπορίου καί τά συναφῆ, ὁ ρόλος της θά ἀλλάξῃ καί θά χάσῃ κάθε ἀνεξάρτητη πολιτική καί οἰκονομική ἐπιρροή, ὡς πλήρως ὑποτελής στήν παγκόσμια Κυβέρνηση.
    Ἐκ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, θά περισσέψει μόνο ἡ παράλογη λιτότητα τὐπου Σόϊμπλε, στήν ὁποία θά κληθῆ νά ὑποταχθῆ κάθε διοικητική νομιμότητα καί πολιτική νομιμοποίηση, καί ἕνας μεγάλος, πρότυπος-πειραματικός, βραχίωνας καταστολῆς στίς ἐπερχόμενες, λόγῳ λιτότητας καί λόγῳ ἀκραιφνοῦς ἰσλαμισμοῦ καί γενικά ρατσισμοῦ, ἀναταραχές.
    Τόσο τό BREXTI ὅσο καί τό BREMAIN ἦσαν ἐπιλογές τῆς διαδικασίας παγκοσμιοποιήσεως: Ὅλοι οἱ δρόμοι ὑποτίθεται πρέπει νά ὁδηγοῦν σέ αὐτήν, στήν Παγκόσμια Κυβέρνηση. Τήν πραγματικά ἀντίστροφη "Νέα Ρώμη".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Οπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος..Εχω την αίσθηση ότι βλέπουμε το ίδιο το σκηνικό του Β'Παγκοσμίου πολέμου..Αυτοί που έσπρωχναν τότε την Γερμανία του Χίτλερ να επιβάλλει την παγκόσμια διακυβέρνηση είναι οι ίδιοι που σήμερα σπρώχνουν την Γερμανία της Μέρκελ να κάνει το ίδιο..Τα μέσα διαφέρουν. Οτι δεν καταφέρνουν με τον ένα τρόπο το καταφέρνουν με τον άλλο, ότι δεν καταφέρνουν με το άγριο επιχειρούν να το καταφέρουν μέσα απο το χάος και την διαίρεση που σπέρνουν πάντα στην Ευρώπη. Γιατί εκεί παίζεται πάντα το παιχνίδι βεβαίως βεβαίως..Αν βρεί την ομόνοια του ο ευρωπαικός γίγαντας και εξασφαλίσει την ειρηνική και δημιουργική συνύπαρξη των λαών του αποφεύγοντας την εξομοίωση και προβατοποίηση των πολιτών του , αυτό θα είναι μια οριστική ήττα γι'αυτούς που απεργάζονται σχέδια παγκόσμιας τυραννίας και μια νίκη για την παγκόσμια σταθερότητα και ειρήνη!
    Σπέρνοντας το χάος λοιπόν αποσκοπούν στο να κληθούν ώς σωτήρες απο τους καταστρεμμένους για την επιβολή της νέας τάξης. Η σημερινή απόσχιση της Αγγλίας (το οχι που ουσιαστικά είναι ναί στα μελλούμενα) μοιάζει μεταφορικά με την απόβαση στην Νορμανδία και η περιπέτεια της Ελλάδας (το όχι που πάλι ουσιαστικά έγινε ναί) μοιάζει με το οχι του Μεταξά που έγινε αργότερα καταστροφή για την Ελλάδα μέσω του εμφυλίου ύστερα απο το μοίρασμα της Ευρώπης στην συμφωνία της Γιάλτας και στην διχοτόμηση της σε δύο κόσμους..Το επερχόμενο λοιπόν χάος θα φέρει την νέα συμφωνία , την νέα τάξη πραγμάτων έτσι όπως την σχεδιάζουν τα οικονομικά κέντρα και όχι όπως παρουσιάζεται στον ανυποψίαστο Γερμανό πολίτη που παίζει τον ρόλο του θύτη αλλά πολύ γρήγορα θα καταλάβει πάλι ότι ανήκει στην πλευρά των θυμάτων..! Οι παραπάνω σκέψεις φυσικά αποτελούν προϊόν φαντασίας και όχι επιστημονικής τεκμηρίωσης αλλά δεν φταίω εγώ η φαντασια μου τα φταίει..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. http://www.voltairenet.org/article192541.html

    27 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, το Brexit αναδιανέμει τη παγκόσμια γεωπολιτική
    του Τιερί Μεϊσάν

    Αρκετά διαφωτιστικό....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το αναρτήσαμε στις 25 Ιουνίου, πριν βγεί στο Δίκτυο Βολταίρος, το αναφέρει άλλωστε στο τέλος του άρθρου.

      http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/06/27-brexit.html

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.