21/8/16

Πανηγυρίζει η Άγκυρα τις επιθέσεις Άσαντ κατά Κούρδων: Θα αναλάβει ενεργό ρόλο στην Συρία

Η Δαμασκός κατάλαβε πως οι Κούρδοι αποτελούν "απειλή" και η Άγκυρα θα αναλάβει πιο δραστήριο ρόλο τους επόμενους έξι μήνες στη Συρία, λέει ο πρωθυπουργός Γιλντιρίμ.  Φωτογραφία Yeni Safak. 
Η Δαμασκός κατάλαβε πως οι Κούρδοι αποτελούν "απειλή" και η Άγκυρα θα αναλάβει πιο δραστήριο ρόλο τους επόμενους έξι μήνες στη Συρία, λέει ο πρωθυπουργός Γιλντιρίμ. Φωτογραφία Yeni Safak. 
Η Τουρκία θα αναλάβει έναν πιο ενεργό ρόλο στη συριακή κρίση μέσα στους έξι επόμενους μήνες ώστε η σπαρασσόμενη από τον πόλεμο χώρα να μην διασπαστεί εθνοτικά, δήλωσε σήμερα ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ.

Η Δαμασκός κατάλαβε πως οι Κούρδοι καθίστανται “απειλή και για τη Συρία”, δήλωσε ακόμη ο Γιλντιρίμ στην πρώτη αντίδραση της Άγκυρας στα χωρίς προηγούμενο πλήγματα της συριακής πολεμικής αεροπορίας εναντίον των Κούρδων στη Χασάκα (βορειοανατολική Συρία).

“Είναι μια καινούρια κατάσταση” και “είναι σαφές πως το συριακό καθεστώς κατάλαβε πως η δομή που οι Κούρδοι επιχειρούν να διαμορφώσουν στον Βορρά της Συρίας έχει αρχίσει να καθίσταται απειλή και για τη Συρία”, δήλωσε ο Γιλντιρίμ αναφερόμενος στην προσπάθεια των Κούρδων να συνδέσουν τις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους από την άλλη πλευρά των τουρκικών συνόρων.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε ακόμη σε ομάδα δημοσιογράφων στην Κωνσταντινούπολη πως, αν και ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ θα μπορούσε να έχει κάποιο ρόλο στην προσωρινή ηγεσία, δεν πρέπει να έχει ρόλο σ’ αυτή στο μέλλον.

20/08/2016 13:38
ΑΠΕ-ΜΠΕ-Reuters-AFP
Κωνσταντινούπολη, Τουρκία

 http://mignatiou.com/2016/08/panigirizi-i-agkira-gia-tis-epithesis-asant-kata-ton-kourdon-ke-mila-gia-protovoulies/

4 σχόλια:

  1. ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ

    Ήταν Ιούλιος του 1833 όταν ο Σουλτάνος απελπισμένος υπέγραφε με τον Τσάρο την συνθήκη της Hünkâr İskelesi (βασιλική σκάλα-αποβάθρα θα το λέγαμε ρωμαίικα) .
    Αιτία της απελπισίας του ήταν ο γνωστός μας Ιμπραήμ ο οποίος ηγούμενος του Αιγυπτιακού στρατού κατανίκησε τον στρατό του Σουλτάνου λίγο έξω από το Ικόνιο τον Δεκέμβριο του 1832 ανοίγοντας τον δρόμο για την Κωνσταντινούπολη.
    Οι Αγγλογάλοι σφύριζαν αδιάφορα.
    ‘Άρχισαν να ενδιαφέρονται όταν τουλάχιστον 20000 Ρώσοι στρατιώτες έφραξαν τον δρόμο στους Αιγυπτίους. Η επέμβαση τους, των Αγγλογάλων, οδήγησε στη συνθήκη της Κιουτάχειας που μπορεί μεν να έθεσε τις βάσεις της Αιγυπτιακής Ανεξαρτησίας αλλά διατήρησε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Οθωμανικής δυναστείας.
    Γιατί άραγε οι Ρώσσοι έσπευσαν τότε να σώσουν τον Σουλτάνο ?
    Στη συνθήκη συμμαχίας της Hünkâr İskelesi υπάρχει διάταξη που επιτρέπει στον Σουλτάνο αντί να στέλνει στρατό, να εκπληρώνει τις συμμαχικές του υποχρεώσεις αποκλείοντας τα Δαρδανέλια στα εχθρικά για την Ρωσία πλοία.
    Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου από το μέγεθος του σφάλματος:
    Προτίμησαν να διατηρήσουν στην εξουσία μια τουρκική δυναστεία που είχε αποκτήσει διεθνοπολιτική νομιμοποίηση εξ αιτίας της μακρόχρονης παρουσίας της στο σύστημα της Βεστφαλίας μόνο και μόνο για να αποσπάσουν ένα, όπως απέδειξαν οι εξελίξεις που ακολούθησαν , βραχυπρόθεσμο και αβέβαιο αμυντικό πλεονέκτημα.
    Θα μπορούσε βέβαια κάποιος αντίθετα να πει ότι επιδίωξαν να μετατρέψουν το σύνολο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σε ρωσικό προτεκτοράτο.
    Τα ρωσικά στρατηγικά συμφέροντα όμως είναι σαφές ότι θα εξυπηρετούντο πολύ καλύτερα στην περίπτωση που στον οθωμανικό χώρο θα δέσποζε μια νεοπαγής δυναστεία χωρίς τις διεθνοπολιτικές αξιώσεις και περγαμηνές της Οθωμανικής.
    Σε κάθε περίπτωση οι Ρώσσοι έπαιξαν και έχασαν.
    Ιούλιος 2016 και όπου να ναι ο ‘’Τσάρος΄΄και ο΄΄ Σουλτάνος΄΄ θα ξανασυναντηθούν σε μια συγκυρία που έχει αρκετές ομοιότητες με αυτές που μόλις περιέγραψα.
    Τι θα κάνουν άραγε αυτή τη φορά οι Ρώσοι.
    Θα βοηθήσουν τον Ερντογάν να τα βρει με τον Άσαντ στο πλαίσιο της αρχής της εδαφικής ακεραιότητας Τουρκίας και Συρίας αντίστοιχα και ακολούθως και από κοινού να εξοντώσουν εκτός από τον ISIS και το κουρδικό κίνημα σε Συρία Τουρκία? ή
    Θα πιέσουν τον Άσαντ να αποδεχτεί μία ενιαία αλλά ομόσπονδη Συρία πιέζοντας ταυτόχρονα και τους Τούρκους να αποδεχτούν την προοπτική μιας αντίστοιχης λύσης για το δικό τους Κουρδιστάν?
    Ποια από τις δύο επιλογές εξυπηρετεί καλύτερα τα Ρωσικά συμφέροντα?
    Ποια από τις δύο επιλογές θα ήταν πιθανότερο να αποδεχτούν οι Αμερικάνοι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ unknown νικη διακομοπουλου
      Παρακαλούμε όπως ολοκληρώσατε τη καταχώρηση του ονόματος σας

      Διαγραφή
    2. και πως σχετίζονται με το πραξικόπημα ολα αυτά; Μήπως δάκτυλος Ιμάμη και κουρδων ως ύστατη ενέργεια μια και οπως λετε για αλλη μια φορα θα την φανε;

      Διαγραφή
  2. Κατά την ταπεινή μου γνώμη μία από τις βασικότερες γεωπολιτικες σταθερές τα τελευταία 200 χρόνια είναι η ταύτιση των τουρκικων συμφερόντων με αυτά των αγγξοσαξόνων, βρετανών αρχικά, αμερικανών στη συνέχεια με πάγια επιδίωξη των αγγλοσαξόνων τον αποκλεισμό της Ρωσίας από τις θερμές θάλασσες.
    Στο πέρασμα των χρόνων υπήρξαν βέβαια και εξαιρέσεις με κυριότερη την περίοδο του 1ου παγκοσμίου πολέμου 'οπου οι Τούρκοι προσεγγίζοντας τους Γερμανούς ανάγκασαν τους Βρετανούς να τα βρουν προσωρινά με τους Ρώσους.
    Μια τέτοια λιγότερο γνωστή εξαίρεση είναι και η περίπτωση που περιέγραψα παραπάνω η περίπτωση δηλαδή του 1ου τουρκοαιγυπτιακού πολέμου και η σωτήρια επέμβαση του Τσάρου υπέρ του Σουλτάνου.
    Πιθανόν να κάνω λάθος αλλ'α πιστεύω ότι η αναλογία με το σήμερα είναι κραυγαλέα. Δεν ξέρω τι τελικά θα κάνουν οι Ρώσοι γι΄αυτό στο τέλος διατυπώνω ρητορικά ερωτήματα πιστεύοντας οτι αν τελικά επιλέξουν να χαντακώσουν τους Κούρδους θα βλάψουν και τα δικά τους μακροπρόθεσμα συμφέροντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.