27/10/16

Οι Βαλόνοι και τα... αστειάκια με τη Δημοκρατία

Για ποια Δημοκρατία μιλάμε, όταν 3,5 εκατομμύρια γαλλόφωνοι Βέλγοι αποφασίζουν για... 500 εκατομμύρια Ευρωπαίους. Το Βέλγιο και οι διαφωνίες του κοινοβουλίου της Βαλονίας με την υπόλοιπη ΕΕ. 
Ο υπογράφων έζησε 15 από τα καλύτερα χρόνια της ζωής του στην Βαλονία, ήτοι στο γαλλόφωνο Βέλγιο. Εκεί σπούδασε, εκεί παντρεύτηκε, εκεί απέκτησε το παιδί του, εκεί ξεκίνησε επαγγελματικά και εκεί έζησε ως δημοσιογράφος κορυφαίες στιγμές της περιοχής αυτής. Μία περιοχή την οποία θεωρεί δεύτερη πατρίδα του και την αγαπά ως τέτοια.
Καρδιά του πάλαι ποτέ βιομηχανικού Βελγίου, η Βαλονία –με βιομηχανικά κέντρα την Λιέγη δίπλα στην Γερμανία και το Σαρλερουά κοντά στην Γαλλία και με πνευματική πρωτεύουσα την Μονς, που είναι και η πιο γαλλική πόλη του Βελγίου– στα πρώτα πενήντα χρόνια του 20ου αιώνα ήταν η περιοχή που έδινε στο Βέλγιο άνθρακα, χάλυβα, μπύρα και υφαντουργικά προϊόντα.
Διέθετε επίσης δύο γνωστά Πανεπιστήμια και ένα διεθνούς κύρους Πολυτεχνείο, το δε βάρος της από πολιτικής πλευράς ήταν τεράστιο. Κυρίαρχη πολιτική παράταξη ήταν το βελγικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΣΚ), το οποίο και υπηρετούσαν ισχυρά ονόματα της βελγικής πολιτικής ιστορίας (Βάντερβελντ, Σπάακ, Κολλάρ, Ντυμπουά, κ.ά.).
Όμως, από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, στο μέτρο που η διεθνής οικονομία μεταμορφώνεται, η Βαλονία αρνείται πεισματικά την οποιαδήποτε αλλαγή και προσαρμογή στην πραγματικότητα. Έτσι, όταν το Βέλγιο έχασε το Κονγκό στην αρχή του 1960, η περιοχή υφίσταται σοβαρό οικονομικό σοκ, το οποίο γίνεται αφόρητο όταν τα συνδικάτα της προκαλούν την μεγαλύτερη γενική απεργία που είχε ποτέ σημειωθεί στην βιομηχανική Ευρώπη του 20ου αιώνα.
Η απεργία αυτή προσφέρει στην τότε γεωργική Φλάνδρα την ευκαιρία να απογειωθεί οικονομικά και να προσελκύσει στο έδαφός της το 90% των ξένων άμεσων επενδύσεων που γίνονταν στο Βέλγιο. Αρχίζει έτσι μία περίοδος εντυπωσιακής παρακμής για την Βαλονία, η οποία εντείνεται όταν οι γαλλόφωνοι των Βρυξελλών ζητούν και αυτοί την αυτονομία τους και στην ουσία δημιουργούν μία νέα πολιτικο-οικονομική οντότητα –αυτήν της περιφέρειας Βρυξέλλες-Πρωτεύουσα, η οποία σήμερα έχει δικό της κοινοβούλιο και δική της κυβέρνηση.

για τη συνέχεια Euro2Day

6 σχόλια:

  1. Οταν το άρθρο μιλάει για μια συμφωνία που το 95% των Ευρωπαίων πολιτών δεν είχε ξανακούσει τότε αυτά που γράφει είναι αστεία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ 100%. Και ο αρθρογράφος (άραγε εκ του πονηρού;) δεν αναφέρεται καθόλου στις προβλέψεις της CETA/TIPP. Οι συνθήκες αυτές,μεταξύ των άλλων, επιβάλλουν πολυεθνικές εταιρείες στην νομοθετική διεργασία δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων. Διαβάστε:
      https://stop-ttip.org/what-is-the-problem-ttip-ceta/?noredirect=en_GB

      Προς το παρόν μας γλύτωσαν οι Βαλόνοι, ισωσ υπο τις μυστικές ευλογίες της ευρωπαικής γραφειοκρατίας.

      Διαγραφή
  2. Καλεντερίδη αυτές οι αναρτήσεις του Andpik εκτός του είναι τοξικές και ολιγαρχικές στο πνεύμα τους, τί στο διάολο πατριωτικό και Ελληνικό έχουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελα ρε Γιώργο, έχεις πατριωτόμετρο ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ως πολιτική ανάλυση το άρθρο καλό!
    Ως ταξιδιωτικός οδηγός καλό!
    Ως οικονομική ανάλυση ΜΗΔΕΝ!
    Η αλήθεια :
    http://www.amna.gr/eu/article/1379/Proodeutiki-Summachia:-«I-CETA-den-einai-i-proodeutiki-sumfonia-pou-emfanizetai-na-einai»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το είδαμε και αυτό.

    Άρθρο που εξυμνεί την CETA. Άντε και σε ανώτερα με την TTIP.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.