Λίγο πριν το τέλος…

του Παναγιώτη Μπαλακτάρη 

Η πέμπτη και πλέον κρίσιμη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την συνταγματικότητα του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες είναι εν εξελίξει. Οι γνωρίζοντες ισχυρίζονται, ότι είτε θα κριθεί καθ’ όλα συνταγματικός ο νόμος, είτε θα κριθεί καθ’ όλα αντισυνταγματικός, είτε θα κριθεί μεν συνταγματικός, αλλά με πρόβλεψη για περισσότερες των 4 άδειες. Την ετυμηγορία μένει να την μάθουμε, όταν εκδοθεί η απόφαση.

Πρέπει όμως να επισημάνουμε, ότι το ανεπίτρεπτο παιχνίδι που παίχθηκε στην ράχη της Δικαιοσύνης δεν έχει τέλος, ούτε συγχώρεση. Οι πιέσεις που έχουν ασκηθεί στους δικαστές είναι τεράστιες και ανήθικες. Παράνομες συμπεριφορές δε πολιτικών και άλλων εκτελούντων χρέη επιδοκιμάσθηκαν, αντί να παραπεμφθούν στην αρμόδια Εισαγγελία, προκειμένου να αναζητηθούν οι ποινικές ευθύνες, μια και με βάση το Σύνταγμά μας, «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» (αρ. 4). Έτσι, σπιλώθηκαν υπολήψεις ανθρώπων και δικαστών εγνωσμένου κύρους, μόνο και μόνο επειδή έπρεπε να «βγουν από τη μέση», ανοίγοντας τον δρόμο για την αποδοχή της συνταγματικότητας του νόμου Παππά. Ενός νόμου, άνευ άλλου, αντισυνταγματικού.

Στον απαράδεκτο θεσμικά χορό μπήκαν με χρονολογική σειρά, ο Υπουργός Επικρατείας, κ. Παππάς, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, η «zougla», η «ΑΥΓΗ», ο ανεξάρτητος (;) βουλευτής, κ. Νικολόπουλος, ο Υπουργός Δικαιοσύνης που τυγχάνει και καθηγητής της Νομικής Σχολής και βέβαια σύσσωμη σχεδόν η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Η Δικαιοσύνη παρακολουθούσε ανήμπορη να αντιδράσει την σκύλευσή της και με εξαίρεση δύο αντιπροέδρους του ΣτΕ που παραιτήθηκαν από την Ένωση διαμαρτυρόμενοι, ουδέν θεσμικό όργανο έλαβε την πρωτοβουλία να προστατεύσει αυτό που θα έπρεπε να φυλλάττουμε ως κόρη οφθαλμού. Την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας.  

Η απουσία τέτοιου είδους θεσμικής θωράκισης αποδεικνύει καταρχάς ότι δεν έχουμε Δημοκρατία, όσο κι αν βαυκαλιζόμαστε με το αντίθετο. Επίσης, καθιστά σαφές, ότι μπροστά στις βουλές της εκτελεστικής εξουσίας – τις πολλές φορές άνομες – ορρωδούν οι μηχανισμοί ελέγχου της. Οι επιπτώσεις των αντιθεσμικών ενεργειών δεν είναι πάντα ορατές. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι η Δικαιοσύνη έχει τρωθεί από τις επιθέσεις που μέχρι τώρα έχει δεχθεί και οι πληγές αυτές δεν θα επουλωθούν ούτε εύκολα, ούτε γρήγορα είναι μείζον ζήτημα, με πολλές παραμέτρους, το κόστος των οποίων στο μέλλον θα κληθεί να καταβάλει η εύρυθμη κοινωνική λειτουργία.

Πλέον των ανακοινώσεων των δικαστικών ενώσεων, οι οποίες αίρονται στο ύψος των περιστάσεων, την Τετάρτη 25-10-2016, στον τηλεοπτικό σταθμό KONTRA και στην εκπομπή «ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ» ήταν καλεσμένοι η κα Ειρήνη Γιανναδάκη, Εφέτης Διοικητικής Δικαιοσύνης και Πρόεδρος Διοικητικών Δικαστών και ο κ. Νικόλαος Σαλάτας, Εφέτης Αστικής και Ποινικής Δικαιοσύνης και Γραμματέας της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Από τα χείλη των ανωτέρω δικαστών εκφράσθηκε η διαπίστωση της πραγματικότητας, ότι δηλαδή η Δικαιοσύνη έχει πληγεί, αφού πρώτα εκβιάσθηκε. Επισημότερος τρόπος για επιβεβαίωση της κατάντιας του κράτους δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, το εάν το ΣτΕ θα κρίνει υπέρ της νομιμότητας ή υπέρ της σκοπιμότητας θα έχει σημασία την επόμενη ημέρα.

Εάν κρίνει υπέρ της νομιμότητας θα θέσει τέλος στις αποκρουστικές πολιτικές συμπεριφορές. Εάν κρίνει υπέρ της σκοπιμότητας τότε στην ουσία θα αναιρέσει τον εαυτό της και την αποστολή της.

Το τέλος είναι κοντά. Για ποιόν θα το δούμε…