Αυτά συμβαίνουν όταν το πολιτικό σύστημα είναι διαλυμμένο, όταν το έθνος είναι αποπροσανατολισμένο!

Το φαινόμενο Κοτζιά και η διαχρονική μας αφέλεια

ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Εμείς δεν μπορούμε να υποκριθούμε όπως ο Πρόεδρος - αν και εκείνος ορθά έπραξε: Ο Βαρουφάκης Νο.2 παίζει με τις τύχες όλων μας. Αυτή είναι η αλήθεια. 
«Shitstorm» ονομάζεται. Ελληνιστί -και συγχωρέστε με διότι στα ελληνικά είναι κάπως- η Σκατοθύελλα.
Όρος καινοφανής. Αναφέρεται στην εξαιρετικά δύσκολη θέση στην οποία μπορεί να βρεθεί κάποιος όταν μια θέση του προκαλέσει κατακραυγή, δίκαια ή άδικα. Συνήθως διαδικτυακά.
Και στην εποχή μας, τώρα πια που ο δημόσιος διάλογος έχει σχεδόν καταληφθεί από το πιο χυδαίο και θορυβώδες κομμάτι της κοινωνίας, με το υπόλοιπο να απέχει είτε από φόβο είτε από αμηχανία, το «άδικα» είναι εξαιρετικά συχνό.

Τον ταραγμένο Φλεβάρη του 2015, ο υπ. Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης είχε βρεθεί στο επίκεντρο μιας τέτοιας θύελλας εδώ, όταν τόλμησε να πει το αλησμόνητο: «Δεν κατάλαβα τι ζητά η Ελλάδα». Ήταν μια ειλικρινής δήλωση απέναντι σε μια τακτική ροκανίσματος του χρόνου από τον -φοβερά δημοφιλή τότε και εδώ- πρώην σύμβουλο του Ανδρέα Παπανδρέου και μετέπειτα σύμβολο της Αριστεράς με τα ακριβά γούστα αλλά και της υπόλοιπης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, Γιάνη (με ένα «ν») Βαρουφάκη.
Κανείς δεν είχε καταλάβει τι ζητούσε η Ελλάδα ή καλύτερα ο Βαρουφάκης. Ούτε η υπόλοιπη Ελλάδα δεν μπορούσε να εξηγήσει το σχέδιο. Διότι ως τέτοιο δεν υπήρχε. Μέχρι που εκείνος, ενώπιον ενός εμβρόντητου Eurogroup και απευθυνόμενος στον ομολογουμένως αντιπαθή (σ.σ. κρατήστε τον χαρακτηρισμό) Σόιμπλε και στην απαίτηση να πει τι ζητά, εκστόμισε το πιο κάτω
«Μα σοβαρά μιλούσα τόση ώρα. Το ευρώ, έτσι όπως το κτίσατε, θα καταρρεύσει ώς τον Αύγουστο. Αν θέλετε μπορούμε να σας βοηθήσουμε και ως αντάλλαγμα θα μας δανείσετε μερικά δις. Ούτως ή άλλως, σε λίγο δεν θα έχουν καμία αξία, οπότε τι είχατε, τι χάσατε».
Η ατάκα ήρθε κάτι μήνες μετά την απορία Γεωργιάδη. Και την απάντησε. Ο Γεωργιάδης, πέρα από τον ουδόλως δημοφιλή ρόλο του ΥΠΟΙΚ εκείνη τη χρονική περίοδο ήταν και επικοινωνιακά ο αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης. Δεν ήταν και ούτε είναι -παρά τα όσα πέτυχε- δημοφιλής. Ούτε συμπαθής, ως μη επικοινωνιακός.
Ο Βαρουφάκης; Πουλούσε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Κόντεψε να καταστρέψει την Ελλάδα αλλά ήταν γυμνασμένος, φορούσε δερμάτινα, οδηγούσε μηχανή, παρουσιαζόταν ως φοβερός ακαδημαϊκός και κυρίως ήξερε να γοητεύει ένα μέρος της κοινής γνώμης ευάλωτο σ’ αυτά. Όταν έφυγε νύχτα, τότε που τα παραμύθια τελείωσαν, εξαργύρωσε τη δημοσιότητα που έλαβε κάνοντας ομιλίες έναντι αμοιβής σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η αντίληψη είναι και το δικό μας πρόβλημα σε μεγάλο βαθμό. Είμαι σίγουρος πως οι πλείστοι -και θα ζητήσω τη συγχώρεσή σας ξανά- χεσμένο τον έχουν τον Γεωργιάδη. Ίσως και σήμερα ακόμα να θεωρούν πως θα έπρεπε να είχε διακινδυνεύσει τη δική μας θέση, την εξαιρετικά ευάλωτη τότε αν την ξεχάσατε, για να στηρίξει για λόγους «εθνικής ομοψυχίας» τις ανοησίες του αστέρα πολλών και εδώ μέσα, «επαναστάτη» των ακινήτων εκατομμυρίων και του «Paris Match».
Παραδόξως, είναι περίπου οι ίδιοι που κατηγορούν -ορθά επί της ουσίας- την κυβέρνηση Χριστόφια για το ότι δεν αντέδρασε τότε στο ζήτημα της πώλησης των υποκαταστημάτων των τραπεζών μας στην Ελλάδα. Διότι φοβήθηκε, λέει, την οργή όλων αυτών εδώ που θα την κατηγορούσαν. Πάντως δεν το έκανε. Πάθαμε όσα πάθαμε, πάλι τον κατηγόρησαν.
Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά στο ανάλογο φαινόμενο Κοτζιά. Πιο πονηρός αυτός, έχει καταφέρει να προσεγγίσει την περί ης ο λόγος μάζα, την καθοριστική δυστυχώς με τον θόρυβο που προκαλεί και τη σιωπή των υπολοίπων, πουλώντας τάχα μου διεκδικητική γραμμή στο εθνικό.
Όταν πάλι κανείς δεν καταλαβαίνει τι θέλει. Όταν το μόνο αποτέλεσμα που προκύπτει είναι κρίσεις στις συνομιλίες. Κι όταν το καλύτερο σενάριο είναι απλώς να κάνει κι αυτός τους δικούς του Ναπολεόντειους Βαρουφακισμούς, πουλώντας τζάμπα μαγκιά στην πλάτη μας. Το καλύτερο σενάριο.
Ο Κοτζιάς προέρχεται όχι από την αυλή τού -επίσης ήρωα κάποτε εδώ!- Ανδρέα αλλά από το παράλληλο σύμπαν του ΚΚΕ. Είναι μεταξύ πολλών άλλων ο άνθρωπος ο οποίος έγραψε και βιβλίο εξυμνώντας τη δικτατορία του Γιαρουζέλσκι. Όταν έγινε ΥΠΕΞ, του ΣΥΡΙΖΑ πλέον, απέδωσε τη συγγραφή του σε οδηγία του κόμματός του! Τέτοια βούληση και επίπεδο.
Το non paper το οποίο πέταξε στο δεύτερο Mont Pelerin με τα γνωστά αποτελέσματα και το οποίο απέσυρε κακήν κακώς, χαροποίησε όλους όσοι ήθελαν και θέλουν ένα ναυάγιο στις συνομιλίες. Αντί απάντησης για αυτό που έκανε, εξύμνησε εαυτόν με το φοβερό: «Οι Θερμοπύλες είναι για μας, όχι για άλλους» (!).
Ο αυτοανακηρυχθείς Leonidas -of Sparta, αν και αυτός μάλλον σε εκείνον της Galerie du Roi στις Βρυξέλλες είναι που παραπέμπει- δεν εξήγησε βέβαια γιατί απέσυρε το non paper από τις Θερμοπύλες.
Στη Γενεύη τα πράγματα χόντρυναν. Ο Κοτζιάς επεχείρησε να οδηγήσει, εν τη απουσία του Προέδρου, τις συνομιλίες σε μία φάση στην οποία -με βάση την πρότασή του- η Κυπριακή Δημοκρατία ΔΕΝ θα μετείχε. Αυτό και ως απάντηση σε όσους φοβούνταν ότι θα καταργηθούμε από τα σημαιάκια αλλά για την κατάργηση Κοτζιά δεν έχουν λέξη να πουν.
Ο Πρόεδρος διόρθωσε αυτό που συνέβη, στη συνέχεια της διάσκεψης και με δυσκολία, ο δε Κοτζιάς απέτρεψε την ολοκλήρωσή της με το αιτιολογικό ότι δεν ήταν προετοιμασμένος! Ο δε Πρόεδρος, στο βίντεο που διέρρευσε αλλά και ενώπιον του Τύπου, διέψευσε ότι υπήρξε διάσταση με την Αθήνα.
Χωρίς βεβαίως κανείς να εξηγήσει γιατί ο Κοτζιάς τον υποκατέστησε και έβγαλε (ο Έλληνας ΥΠΕΞ...!) την Κυπριακή Δημοκρατία εκτός διαδικασίας. Όπως και να έχει, καλά έκανε ο Πρόεδρος, έστω κι αν η ερμηνεία στο βίντεο θύμιζε κομπάρσο σε κυπριακό σίριαλ. Μια κρίση με την Αθήνα, ακόμα κι αυτήν, θα ήταν ό,τι χειρότερο αυτή τη στιγμή.
Εμείς όμως δεν είμαστε πολιτικοί. Μπορούμε και πρέπει να μιλούμε καθαρά. Κανείς δεν ξέρει γιατί ακριβώς παίζει αυτό το παιχνίδι ο Κοτζιάς. Αλλά το κάνει. Αυτά είναι γεγονότα. Και ο κίνδυνος κατάρρευσης των συνομιλιών συνεπεία τους, είναι επίσης ένα ενδεχόμενο το οποίο κάνει την παρουσία του εκεί εξαιρετικά επικίνδυνη.
Είναι δυστυχώς πολύ εύκολο να γοητεύσει κανείς το είδος μας με παραμύθια και τζάμπα μαγκιές -με βάση το καλύτερο σενάριο, επιμένω...- ή με ανοησίες του στυλ κάποιος σύμβουλος του Τραμπ μού είπε πως η διακυβέρνησή του θα είναι πιο θετική, ας περιμένουμε - όπως λέει ο Κοτζιάς!
Το θέμα είναι, πέρα από αυτούς που θέλουν ναυάγιο συνειδητά αλλά και εκείνους που δεν τους βοηθάει το μυαλό τους και γοητεύονται από τέτοια βλέποντας επαναστάτες ή… Κολοκοτρώνηδες στον λόγο του κάθε επιδέξιου Αθηναίου δημαγωγού, οι υπόλοιποι να μην τα χάφτουμε.
Αν το καλύτερο κιόλας σενάριο είναι που ισχύει, ας κάνουν το κομμάτι τους αλλού. Αρκετά.
Υστερόγραφο: Πέντε (5) ολόκληρες μέρες μετά, τα παπαγαλάκια Κοτζιά στη Λευκωσία -όλοι αυτοί που είτε αποκήρυξαν τη ΔΔΟ, είτε έλεγαν μέχρι προχθές ότι οδηγούμεθα στην καταστροφή και στην αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά καθόλου δεν ενοχλήθηκαν από την αθλιότητα Κοτζιά να προτείνει τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων χωρίς την Κυπριακή Δημοκρατία!- αυτά λοιπόν σέρβιραν σήμερα μια ιστορία από αυτές που συνήθως επινοούν και με βάση την οποία ο ΟΗΕ, οι Βρετανοί και οι Τούρκοι ήθελαν άρον - άρον συνέχιση των συνομιλιών, χωρίς η Αθήνα να είναι προετοιμασμένη και χωρίς να το γνωρίζει!
Αυτό το νέο φαιδρό παραμύθι, πουθενά δεν στηρίζεται πέρα από τις ετεροχρονισμένες εικασίες ορισμένων. Και ούτε ο ίδιος ο Κοτζιάς, όταν ζήτησε την αναβολή τουμπάροντας τη συνέχιση της Διάσκεψης και προκαλώντας την οργή των υπολοίπων, διότι θα έπρεπε να είχε προετοιμαστεί, ούτε αυτός έθεσε τέτοιο θέμα. Αντιθέτως, στα ειρωνικά σχόλια του Βρετανού ΥΠΕΞ, ο Κοτζιάς άδειασε το ίδιο του το υπουργείο προκειμένου να δικαιολογηθεί για τη μη προετοιμασία. Ούτε μετά το ήγειρε. Πέρασαν πέντε μέρες (!) για να επινοηθεί αυτή η απίστευτη και κλασικά συνωμοσιολογική δικαιολογία. Για την ενέργειά του να μας θέσει εκτός της συνέχισης του διαλόγου -μια εξέλιξη η οποία θα χαροποιούσε σίγουρα όσους ονειρεύονται το ναυάγιο- ακόμη κανένα σχόλιο. Και κυρίως καμία διαμαρτυρία εδώ.

Πηγή: http://politis.com.cy/article/to-fenomeno-kotzia-ke-i-diachroniki-mas-afelia