Αλλά, ακόμα να μας εξηγήσουν πού στο καλό οδήγησε η δική τους στρατηγική. Κι όταν τους ρωτάς, σου λένε: εμείς θέλουμε το συντομότερο λύση, θέλουμε να απαλλαγεί η Κύπρος από την κατοχή, να επανενωθεί… Χαίρω πολύ, που λένε. Αυτό είναι το εύκολο μέρος και το λένε όλοι, κι οι απορριπτικοί κι οι ενδοτικοί. Καθένας με τον στόμφο και το θράσος του. Το δύσκολο είναι το πεπραγμένο. Και το πεπραγμένο είναι αυτό που συνέβη στο Κραν Μοντάνα ως η κορύφωση μιας πολιτικής που εφαρμόστηκε και διελύθη στα εξ ων συνετέθη. Κι έκανε ακόμα και τον Νίκο Αναστασιάδη (Ποίον; Τον Νίκο Αναστασιάδη!) να δηλώνει: «Επιθυμώ να καταστήσω σαφές πως δεν επιθυμούμε να μετατραπούμε σε προτεκτοράτο της όποιας τρίτης χώρας» (20/7/2017). Καλά, όταν λένε άλλοι ότι δεν επιθυμούν να μετατραπούμε σε προτεκτοράτο γιατί τους λένε λυσοφοβικούς; Κι όταν η κορύφωση της ακολουθούμενης πολιτικής είναι αυτό που επίσης είπε ο Πρόεδρος: «Είναι εξόφθαλμο ότι δεν ικανοποιήθηκε ουδεμία των αξιώσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς, όπως ετέθησαν στο τραπέζι, μεταξύ των οποίων και οι εδαφικές αναπροσαρμογές με βάση τον χάρτη της ελληνοκυπριακής πλευράς» (10/7/2017), με ποια λογική εκφράζεται με τόσο αρρωστημένο φανατισμό η θέση από πολιτικούς του προεδρικού σιναφιού και άλλους –και ξερόλες πολίτες μαζί τους– ότι πρέπει να συνεχιστεί η ίδια διαδικασία, η ίδια στρατηγική, η ίδια στοχοπροσήλωση. Όπως ακολουθείται επί εννέα συνεχόμενα χρόνια (με δύο από τους δήθεν πιο διαλλακτικούς Τουρκοκύπριους πολιτικούς, Ταλάτ και Ακιντζί, και δύο από τους αποδεδειγμένα πιο ενδοτικούς, ούτως ειπείν, Ελληνοκύπριους, Χριστόφια και Αναστασιάδη) και το αποτέλεσμα είναι ότι δεν ικανοποιήθηκε ουδεμία των αξιώσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς; Και είναι και εξόφθαλμο.
Πριν ξεκινήσει αυτή την πορεία, που οδήγησε εδώ που οδήγησε, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δήλωνε ότι «θα ήταν παγίδα να εμπλακούμε σε έναν διάλογο εν γνώσει μας ότι βασικές αρχές λύσης του Κυπριακού δεν γίνονται αποδεκτές» και ότι «η δική μας συμμετοχή σε έναν διάλογο θα εκλαμβανόταν και ως αποδοχή των απαράδεκτων αξιώσεων των όσων χωρίς περιστροφές μιλούν για συνομοσπονδία» και σε όσους τον πίεζαν απαντούσε οριστικά και αμετάκλητα, όπως έλεγε: «Δεν πρόκειται να μπω σε διάλογο γνωρίζοντας ότι οι προϋποθέσεις που θέτει η άλλη πλευρά δεν είναι η κατάληξη σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα». Όλα αυτά στις 10/11/2013. Ωστόσο, μπήκε στον διάλογο γνωρίζοντας τι επιδίωκε η άλλη πλευρά, αλλά πεπεισμένος από όσα του έλεγαν οι τρίτοι, όπως ο ίδιος τους ονόμαζε, ότι η Τουρκία θέλει λύση και θα είναι διαλλακτική. Και δίπλα του, ένας σωρός πολιτικάντηδες να παριστάνουν τις χαζοχαρούμενες γιρλάντες και να υπόσχονται στον λαό εκπλήξεις από την Τουρκία και λύση που θα μας απαλλάσσει από την κατοχή. Για να φτάσουμε σήμερα, να ακούμε τις ίδιες γιρλάντες να μας λένε λίγο-πολύ ότι εντάξει, δεν είναι ανάγκη να απαλλαγούμε εντελώς από την κατοχή, μπορούμε να απαλλαγούμε λίγο, φτάνει να μείνουμε προσηλωμένοι στην οδό του σουρεαλισμού και να μετατρέψουμε την Κυπριακή Δημοκρατία σε συνιστώσα πολιτεία. Δηλαδή, ούτε κράτος-στήριγμα, ούτε απαλλαγή από την κατοχή. Αλλά, να συνεχίσουμε. Πού θα πάμε; Είναι εξόφθαλμο.
Μία ὑπόθεσις "ἐπιστημονικῆς φαντασίας" (science fiction) :
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως εἶναι ἀπλῶς βλάκες;
Διότι ἀλλιῶς, εἶναι προδότες.
Tertium non datur.
Ὑπάρχουν πολλοί λόγοι πού κάποιοι γίνονται προδότες (κάποιοι πλήττουν ἀκόμη καί ἀνθρώπους πού θεωροῦν εἰλικρινῶς, ἀλλά δολίως κατά βάθος, ὅτι κινοῦνται καλοπίστως!), ὅπως:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Ἀπό προηγούμενες δεσμεύσεις τους ἤ κινήσεις τους (κοινῶς, κάποιοι "τούς ἔχουν στό χέρι"), ὁπότε οἱ ἴδιοι φοβοῦνται προσωπικές καί ὅμοιες συνέπειες καί δέν τολμοῦν νά διακινδυνεύσουν,
β) ἀπό πολιτική ἰδεολογία, πού διαστεβλώνει τήν ἔννοια τῆς πατρίδας, εἴτε θεωρητικῶς ("ὅλοι οἱ μή πλούσιοι πρέπει νά γίνουμε ἕνα" , ἤ "πατρίδα εἶναι ὁ τὀπος πού ἀγαπήσαμε παιδιά ἤ/καί ὅπου χαιρόμαστε ὡς ἄτομα τώρα"), εἴτε "ρεαλιστικῶς" ("τό καλλίτερο εἶναι ἡ οἰκονομική λύση τῶν πολιτικῶν ζητημάτων, μέ τό ἀζημίωτο αὐτοῦ πού τό ὑποστηρίζει...ἤ "ἀφοῦ ὅλοι τά παίρνουν...."),
γ) ἀπό ἐμπάθεια ("νά ἐκδικηθῶ..." ἤ "νά γίνω πρῶτος", καί ..."γαία πυρί μειχθείτω!"),
δ) ἀπό κακό ὑπολογισμό (δέν συμβουλεύθηκες καλά, ἤ καί καθόλου, καί τώρα "δέν σοῦ βγαίνει"), καί ἀπό συνακόλουθο ἐγωϊσμό, ὁπότε ἐπιμένεις (μέ τούς ἴδιους ἤ μέ ἴδιους στην γνώμη, συμβούλους! ),
ε) ἀπό ἀντιστροφή τῶν δογμάτων τῆς ζωῆς ἐν κοινωνίᾳ: "ὅσο γρηγορότερα πέσει τό σύστημα τόσο καλλίτερα, ἀρκεῖ νά μή παρασύρει ἡ πτώση ἐμένα".
Κοινό χαρακτηριστικό τῶν προδοτῶν : Δικαιολογίες ψευδεῖς. Γι΄αὐτό οἱ προδότες, ὅταν ἐπικρίνονται δέν ἀπαμτοῦν κανονικά, ἀλλά εἴτε φεύγουν σιωπώντας, εἴτε ὀργίζονται καί ὑβρίζουν, στήν συνέχεια δέ, ἄν μποροῦν φιμώνουν τούς ἐπικριτές τους καί ἐκδικοῦνται. Ἐκδικοῦνται δέ, ἄλλοι ὠμά, ἀλλά ἄλλοι, οἱ πιό δόλιοι, ὕπουλα.
Πλήν τῆς ἐκδοχῆς τῆς προδοσίας καί τῆς βλακείας, ὅμως, ὑπάρχει καί ἄλλη μία ἐκδοχή: Προσποιοῦνται τούς βλάκες, προδίδουν ὅσο λιγώτερο καί ὅσο πιό ἐπιφανεικῶς μποροῦν, καί στήν δεδομένη στιγμή, εἴτε ἀποκαλύπτονται ὡς προδότες πράγματι, εἴτε ὡς πατριῶτες πράγματι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤό τελευταῖο, ἄλλοτε ἔχοντας αὐτό τό σχέδιο κατά νοῦν ἐξ ἀρχῆς, ἄλλοτε μέ αἰφνίδια ἀφύπνιση καί μέ αὐτοθυσία ἄν χρειασθῆ.
Σε όσους πιστεύουν πως οι Κύπριοι (κ οι Έλληνες δευτερευόντως) δεν θα δεχτούν καμία μα καμία συμφωνία, η μια άλλη εκδοχή έδειχνε σημάδια εξ αρχής. Καμουφλάζ η προηγούμενη υποστήριξη στο Ανάν, μόνος, κατάλληλος και για αυτοθυσία και για θυσία και μπορεί να την γλιτώσει κιόλας.
Διαγραφή