31/8/17

Βίντεο με Έλληνες αιχμαλώτους στη Νικόπολη, το 1922


Εικόνες Ελλήνων αιχμαλώτων στην Νικόπολη της δυτικής Μικράς Ασίας (Αφιόν Καραχισάρ) στην Τουρκία, το 1922, δημοσιεύονται για πρώτη φορά έπειτα από έρευνα του συγγραφέα Χασάν Οζπουνάρ.

Στο 27 δευτερολέπτων βίντεο φαίνονται οι Έλληνες στρατιώτες να περπατούν κατά ομάδες υπό την επίβλεψη των Τούρκων στρατιωτών.
Οι αιχμάλωτοι είναι τυλιγμένοι με κουβέρτες, κάτι που –όπως σχολιάζουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης– δείχνει ότι ο τουρκικός στρατός τους συμπεριφέρθηκε καλά. 
Οι εικόνες αποκαλύφθηκαν ενώ ο Χασάν Οζπουνάρ έκανε έρευνα για τον τουρκικό κινηματογράφο στη Νικόπολη. «Με αυτή την έρευνα κατάφερα να φτάσω σε ξένες συλλογές και αρχεία και να βρω εικόνες που δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Μετά την απελευθέρωση της Νικόπολης από την κατοχή στις 27 Αυγούστου του 1922 ο τουρκικός στρατός πήρε αιχμάλωτους γύρω στους 21.000 Έλληνες στρατιώτες, όπως είναι γνωστό. Τους κράτησαν σε διάφορες περιοχές στην Άγκυρα και την Καισαρεία και μετά τη συμφωνία ανταλλαγής αιχμαλώτων το 1923 επέστρεψαν στην Ελλάδα. Στις εικόνες βλέπουμε Έλληνες αιχμαλώτους να περπατούν κατά ομάδες στο κέντρο της πόλης και στο πίσω μέρος φαίνεται καθαρά το Κάστρο της Αφιόν», ανέφερε ο Χασάν Οζπουνάρ.
  • Πηγή: ΚΥΠΕ / sigmalive.com.

3 σχόλια:

  1. Η μνήμη άνω των 38.000 αγνοουμένων στρατιωτών που χάθηκαν το 1922 έχει ξεθωριάσει εντελώς.Αν και η απώλεια αυτή επισκιάστηκε από τους 1.350.000 πρόσφυγες που κατέφυγαν στην Ελλάδα και τους 300.000 νεκρούς της κεμαλικής θηριωδίας στην Μικρασιατική Καταστροφή, οφείλουμε σήμερα να επαναφέρουμε στην επικαιρότητα για να υπενθυμίσουμε ότι δυστυχώς η παρομοιώδης τουρκική αγριότητα εναντίων αοπλων και ανυπεράσπιστων αιχμαλώτων και αμάχων που πότισε με αίμα την Μικρασιατική γή το '22 παραμένει αναλοίωτη στον χρόνο.
    Η Στρατιά Σμύρνης, με την επιστροφή της στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1922, σύμφωνα με ελληνικούς υπολογισμούς είχε απωλέσει 54.000 άνδρες και άνω των 2.000 αξιωματικών, ενώ οι τουρκικές ανακοινώσεις έκαναν λόγο για σύλληψη 32.000 αιχμαλώτων στρατιωτών.

    Στον αθηναϊκό τύπο διαβάζουμε:

    4 Δεκεμβρίου 1922
    Ευρίσκονται εγκατεσπαρμένοι εις ολόκληρον την Ανατολήν, ιδία δε όπου υπάρχουν σιδηροδρομικοί σταθμοί, ένθα εκτελούν βαρυτάτας αγγαρείας. Είναι γυμνοί ανυπόδητοι και σκελετώδεις από τας στερήσεις και τας κακουχίας. Τους έχουν δώσει από δύο τσουβάλια, με τα οποία και μόνον οφείλουν να καλύψουν την γυμνότητά των. Αποθνήσκουν αθρόοι, άλλοι υποκύπτοντες εις τας κακουχίας και τας ασθενείας και άλλοι φονευόμενοι από τους Τούρκους, οι οποίοι θεωρούν τούτο ως τίτλον επιδείξεως. Ειδικώς δε οι εκ Μικρασίας καταγόμενοι απαγχονίζονται άνευ εξαιρέσεως και άνευ οιασδήποτε διαδικασίας.

    6 Ιανουαρίου 1923
    Ολόκληρος η Ιωνία έχει μεταβληθή εις αληθή κόλασιν δια τους υποδούλους Έλληνας και τους αιχμαλώτους μας. Αι Χριστιανικαί συνοικίαι Σμύρνης έχουν μεταβληθή εις απέραντον νεκροταφείον. Αι γυναίκες και οι έφηβοι των υποδούλων Ελλήνων υφίστανται την βδελυρωτέραν ατίμωσιν υπό τα βλέμματα των συγγενών των ή των Ελλήνων αιχμαλώτων. Οι Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώται έχουν τελείως απογυμνωθή, διότι οι Τούρκοι αξιωματικοί και στρατιώται τους αφήρεσαν τας στολάς των. Οι Έλληνες αξιωματικοί καταδιώκονται και εξοντούνται περισσότερον ή οι στρατιώται.

    9 Φεβρουαρίου 1923
    «. . . Κατ’ αρχάς οι Τούρκοι άφιναν εις κάθε πόλιν ή χωριό από το οποίο διήρχοντο αι συνοδίαι των αιχμαλώτων ένα αριθμό αιχμαλώτων, τους οποίους κατακρεούργουν οι κάτοικοι . . .»

    13 Φεβρουαρίου 1923
    Κατά τινας πληροφορίας, η Ερυθρά Ημισέληνος διεβίβασε προς τον ενταύθα Ερυθρόν Σταυρόν τους καταλόγους των εν Μ. Ασία κρατουμένων στρατιωτικών αιχμαλώτων. Ούτοι ανέρχονται εις 52.000 οπλίτας και 1.200 αξιωματικούς.

    5 Απριλίου 1923
    «Εκ των αιχμαλώτων υπολογιζομένων εις 54.000 περίπου, είναι βέβαιον, ότι το ήμισυ τουλάχιστον θα έχει σφαγή ή εξοντωθή δια της πείνης υπό των Τούρκων, ως βεβαιούσιν οι εν σπαρακτική καταστάσει αφικνυόμενοι αιχμάλωτοι».

    8 Απριλίου 1923
    Εις ταγματάρχης Τούρκος Αλή Φεσβίς, όστις διηύθυνε καταυλισμόν αιχμαλώτον εις Ουσάκ υπήρξεν ο θηριωδέστερος εκ των άλλων Τούρκων, διότι εκ των 8.000 αιχμαλώτων τους οποίους τω παρέδωσαν προς φρούρησιν κατόρθωσε να παραδώση μόνον 1.600 τους δε λοιπούς εφόνευσε δια των . . . πολυβόλων.

    20 Απριλίου 1923
    «Μας έβαλαν κατά τετράδας και μας έφεραν προς το Ουσάκ. Οι Τούρκοι, όλος ο όχλος του Ουσάκ, άνδρες, γυναίκες, γέροι, παιδιά μας επερίμεναν με μαχαίρια, ξύλα, σίδερα, πέτρες και άρχισαν να μας χτυπούν, ενώ εμείς εβαδίζαμε τροχάδην για να γλυτώσουμε».

    http://greeksurnames.blogspot.gr/2012/03/1922-1974.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προπαγανδιστικό τό φίλμ. Ἁπλῶς:
    Ὁ Κεμάλ δείχνοντας ὅτι φερόταν καλά σέ αἰχμαλώτους Ἕλληνες, ἔχτιζε τό "πολιτισμένο" ἴματζ τοῦ "πολιτικοῦ" καί δή τοῦ πολιτικοῦ ἀναμορφωτή τῆς Τουρκίας, γιά μετά τό 1922.
    Φοβόταν φυσικά, μήπως κάτι "τοῦ στραβώσῃ" καί κληθῆ νά πληρώσει γιά τήν ὀργανωμένη γενοκτονία τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν Ἐλλήνων - γενοκτονία μας, ὀργανωμένη καί ἀπό αὐτόν μέχρι τό 1919, καί κυρίως ἀπό αὐτόν ἀπό τό 1919 καί μετά.
    Αὐτός ὁ φόβος του, τόν διακατεῖχε φυσικά ἐπί χρόνια, παρά τά ὅσα ἔλεγε καί ἐδίδασκε στούς Τούρκους, ὅτι δηλαδή οἱ Εὐρωπαϊκές χῶρες ἀντιδροῦν (σέ τέτοια μεγάλα ἐγκλήματα) μόνο στά λόγια.
    Φοβόταν τά γυρίσματα τῶν καιρῶν, ἀκόμη καί τήν ἴδια τήν σκιά του μέ ὅσα εἶχε κάνει, ὅσο ὁ διάβολος τό λιβάνι.
    Γι' αύτό ἄλλωστε καί διέδωσε μετά τό 1922, ὅτι στήν Σμύρνη ἀπλῶς καλοπερνοῦσε σέ βίλλα, ἐν ὅσῳ ἐγίνοντο ἡ πυρπόληση καί οἱ σφαγές, καί ὅτι τάχα "ἐξεπλάγη" ἀπό τήν ἔκταση πού πῆραν οἱ σφαγές, τίς ὁποῖες βεβαίως ὁ ἴδιος εἶχε διατάξει μέ κάθε λεπτομέρεια.
    Φυσικά καλοπερνοῦσε μέ τήν ἐρωμένη του, γιατί εἶχε δαιμονισθῆ ἀπό τήν χαρά του γιά τίς σφαγές, ἀλλά ὄχι καί ὅτι ..."ἐξεπλάγη"!
    Τό ἀνωτέρω φίλμ τό ἤθελε γιά "'απόδειξη" τοῦ πολιτισμοῦ τῶν τούρκων καί τοῦ ἰδίου. Τούς ἤθελε δέ ζωντανούς τους αἰχμαλώτους Ἕλληνες καί γιά ἀνταλλαγή μέ τούρκους αἰχμαλώτους. Πόσοι ὅμως αἰχμάλωτοι Ἕλληνες στρατιῶτες πράγματι τελικά γύρισαν στήν Ἐλλάδα, μέ τήν ἀνταλλαγή αἰχμαλώτων, καί πόσοι ἔπρεπε νά ἔχουν γυρίσει, εἶναι ἄλλο θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο παππούς που με μερικούς συντρόφους χαμένοι εψαχναν τον δρόμο του γυρισμού,
    Μπαίνουν σε ενα τούρκικο χωριό και ζητάνε πληροφορίες.Ο τούρκος προεδρος του χωριού του δίνει τον γιο του να τους οδηγήσει μέχρι ένα σημείο,φτανοντας οι στρατιωτες αποφασίζουν να εκτελέσουν τον οδηγό ο παππούς τελικά γύρισε στο νησί και περηφανεύεοταν ότι απέτρεψε αυτήν την δολοφονία

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.