14/11/17

Η σπείρα της καταστροφής

Σάββας Καλεντερίδης
Να απομονώσουμε καινα αποδυναμώσουμε εκείνους που διχάζουν την ελληνική κοινωνία

Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να απαλλαγεί η Ελλάδα από το άγος του αδελφοκτόνου, ξενοκίνητου πολέμου του 1944-1949; Τότε άνθρωποι που χρηματίστηκαν και οργανώσεις που χρηματοδοτήθηκαν από ξένες χώρες, για να εξυπηρετηθούν δικά τους στρατηγικά συμφέροντα, προκάλεσαν τον αδελφοκτόνο πόλεμο. Και όταν οι νικήτριες χώρες του πολέμου διαμοίραζαν τα ιμάτια των ηττημένων, η Ελλάδα αλληλοσπαρασσόταν. Οταν οι χώρες της Ευρώπης, νικητές και ηττημένοι, έδεναν τις πληγές τους και έχτιζαν όσα γκρεμίστηκαν από τον πόλεμο, εμείς εδώ ανοίγαμε νέες, βαθύτερες πληγές και γκρεμίζαμε ό,τι είχε μείνει όρθιο από τον πόλεμο.

Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι άθλιοι και αλιτήριοι πολιτικοί και των δύο πλευρών, όποτε θέλουν να καλύψουν τις κλεψιές και τις πομπές τους, που συνεχίζονται έως σήμερα, όποτε θέλουν να καλύψουν το έλλειμμα πολιτικής και τα αποτελέσματα των επιλογών τους, καταφεύγουν εκεί, στις πληγές και τις ξύνουν, για να κρυφτούν πίσω από αυτές, οι γελοίοι.

Το 1984, όταν υπηρετούσα ως υπίλαρχος στις Σέρρες, πήρα συνέντευξη από έναν μεγάλο οπλαρχηγό του Πόντου, τον Ντελή Λαζίκ. Του έκανα ερωτήσεις για το ηρωικό αντάρτικο του Πόντου, αλλά και δύσκολες ερωτήσεις για τον αδελφοκτόνο, ξενοκίνητο πόλεμο. Μου είπε και μου αποκάλυψε πολλά. Σε κάποια στιγμή της συνέντευξης μου είπε ότι τους νεκρούς εκείνου του πολέμου τούς εκμεταλλεύονται δεκαετίες τώρα οι άθλιοι πολιτικοί. Μάλιστα, μου είπε: «Αντί να μας παρουσιάσουν πολιτικά προγράμματα, μας μιλούν συνέχεια για τους νεκρούς και παίρνουν ψήφους από το αίμα τους».

Δυστυχώς, αυτή η πολιτική συνεχίζεται και σήμερα από κλέφτες, ψεύτες και απατεώνες πολιτικούς, οι οποίοι διχάζουν τον λαό και πολώνουν το πολιτικό κλίμα, για να σταματήσουν διαρροές από τα κόμματά τους, που οφείλονται στις εσφαλμένες πολιτικές που ακολουθούν.
Βαδίζουμε ήδη στον 21ο αιώνα, οι χώρες της Βαλκανικής, που είχαν καταστραφεί από το κομμουνιστικό καθεστώς, ορθοποδούν, οι οικονομίες τους βελτιώνονται και βήμα βήμα καλύπτουν τη χαοτική απόσταση που μας χώριζε, με κίνδυνο η Ελλάδα να βρεθεί πίσω από τη Ρουμανία, ίσως ακόμα και από την Αλβανία. Η γειτονική Τουρκία, που έως τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας είχε μια καχεκτική οικονομία, πέταξε έξω το ΔΝΤ, κατασκευάζει το δικό της αυτοκίνητο, το δικό της επιθετικό ελικόπτερο, το δικό της μαχητικό αεροσκάφος, τις δικές της φρεγάτες και σε λίγο τα δικά της αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά συστήματα.

Την ίδια στιγμή η Ελλάδα ημέρα με την ημέρα καταστρέφεται, πνιγμένη σε καταστροφικές ιδεοληψίες. Οι θεσμοί δεν λειτουργούν, οι υπουργοί αυτοσχεδιάζουν και πειραματίζονται, εξευτελίζοντας διεθνώς τη χώρα κάθε ημέρα που περνά με τα καμώματά τους. Και όταν έρχονται τα δύσκολα, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα των επιλογών τους, τότε θυμούνται τους νεκρούς του αδελφοκτόνου, ξενοκίνητου πολέμου και κρύβονται ή μάλλον βυθίζονται στο αίμα τους.

Οι Ελληνες πολίτες, εμείς που θέλουμε πραγματικά να αλλάξει σελίδα αυτή η χώρα, χωρίς να παραγράψουμε ούτε μια λέξη, ούτε ένα κόμμα από την ιστορική αλήθεια και όχι από την προπαγάνδα κομμάτων που χρηματοδοτούνταν και ζούσαν με χρήματα που έρχονταν από ξένες χώρες, πρέπει να προβληματιστούμε με το ζήτημα αυτό. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι αυτός ο δρόμος, της αναμόχλευσης των παθών, με στόχο όχι την ίαση των πληγών αλλά το βάθεμά τους, καταστρέφει την Ελλάδα δεκαετίες τώρα.

Δεν υπάρχει καλός αριστερός και κακός δεξιός ή το ανάποδο. Οποιος επικαλείται κάτι τέτοιο, είναι απατεώνας ή ηλίθιος. Κάθε άνθρωπος για διάφορους λόγους, που πολλές φορές είναι και τυχαίοι, κάνει πολιτικές επιλογές στη ζωή του, όμως από αυτές δεν κρίνεται αν είναι καλός ή κακός. Αυτό κρίνεται από τη στάση ζωής του γενικότερα.

Πρέπει, λοιπόν, να προβληματιστούμε και να βρούμε τρόπους να απομονώσουμε και να αποδυναμώσουμε εκείνους που διχάζουν την κοινωνία και καταστρέφουν τη χώρα. Αλλιώς, οι οιωνοί δεν είναι καλοί και ίσως αποδειχτεί σε λίγα χρόνια ότι η Μικρασιατική Καταστροφή δεν είναι ό,τι χειρότερο έχει συμβεί στον νεότερο Ελληνισμό.

Σάββας Καλεντερίδης
δημοκρατία

20 σχόλια:

  1. Ενα απο τα καλυτερα αρθρα, κραυγη επελασης....!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σάββα, συγχαρητήρια για το άρθρο σου.
    Εκτιμώ ότι ένα νέος διχασμός θα μας οδηγήσει ως κοινωνία στην καταστροφή. Ο μεγάλος χαμένος θα είναι η κοινωνία, δηλαδή ΕΜΕΙΣ και κερδισμένοι θα είναι μόνο λίγοι. Όσοι ανήκουν στην άθλια ελίτ που με τις πράξεις της και τις παραλείψεις της κατέστρεψε και συνεχίζει να καταστρέφει την κοινωνία.
    Το 1993 είχα την τύχη να γνωρίσω έναν από τους άνδρες του Άρη Βελουχιώτη στις Ράχες Φθιώτιδας. Αφού πέρασαν τα πρώτα «ψυχρά λεπτά» μέχρι να λιώσει ο πάγος και να φέρει κοντά έναν Ταγματάρχη (τότε) του Ελληνικού Στρατού με έναν βετεράνο αντάρτη του ΕΛΑΣ, συνεχίσαμε και επαναλάβαμε αρκετές φορές μια ωραία συζήτηση. Συζητήσαμε πολλά για τον αδελφοκτόνο πόλεμο. Ένοιωθε μεγάλο πόνο γιατί «τους νεκρούς εκείνου του πολέμου τούς εκμεταλλεύονται δεκαετίες τώρα οι άθλιοι πολιτικοί».
    Δυστυχώς δεν πρόλαβα να του πάρω μια ηχογραφημένη συνέντευξη, γιατί μας έφυγε πρόωρα. Ούτε και μπόρεσα να χρησιμοποιήσω τις ιστορίες που μου διηγήθηκε, όταν στη συνέχεια σπουδάζοντας τους επαναστάτες ηγέτες έκανα μια εργασία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για τον Άρη Βελουχιώτη.
    Ανέκαθεν με στενοχωρούσε και με προβλημάτιζε το γεγονός πως εδώ και πάνω από 60 χρόνια δεν κατορθώσαμε ως Έλληνες να επουλώσουμε τις πληγές αυτού του καταστροφικού αδελφοκτόνου πολέμου.
    Μάλιστα ως εν ενεργεία Συνταγματάρχης έγραψα το πρώτο μου άρθρο με θέμα «Θουκυδίδου Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου» (http://infognomonpolitics.blogspot.fi/2008/12/blog-post_14.html), που απλά εξιστορούσα τα δεινά που επέφερε στην Κέρκυρα ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ Δημοκρατικών και Ολιγαρχικών. Ευχή μου ήταν και παραμένει όχι μόνο η αποφυγή επανάληψης μια παρόμοιας τραγωδίας, αλλά και η επούλωση των πληγών του αδελφοκτόνου πολέμου που έκαναν οι παππούδες μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σάββα, κινούμενος στο αυτό πλαίσιο σχετικά με την κεντρική ιδέα που εκφράζεις στο κείμενό σου, προσπάθησα να προχωρήσω περαιτέρω, αναζητώντας απτές αποδείξεις-αιτίες της κακοδαιμονίας μας. Εστίασα σε μία, που περνά συνήθως απαρατήρητη και ήταν κατά την γνώμη μου απολύτως καταστροφική. Όλοι σχεδόν οι σημερινοί πενηντάρηδες, αποτίουμε φόρο τιμής, στην γενιά των μπαμπάδων μας… Στην γενιά που μέσα από πολέμους, και στερήσεις, χύνοντας ποτάμια εργασιακού ιδρώτα, έκτισαν τα θεμέλια της σύγχρονης Ελλάδας, ισχυροποίησαν θεσμούς, σφυρηλάτησαν σχέσεις, ανέπτυξαν ιδανικά και καθιέρωσαν πρότυπα…
    Τους ευχαριστούμε από καρδιάς και θα τους ευγνωμονούμε αιώνια για όλα αυτά που είχαν και μπορούσαν να μας δώσουν, αποστρέφοντας με κατανόηση το βλέμμα μας, από τα υπερφίαλα ‘’θέλω’’ των επιθυμιών μας…
    ΕΚΑΜΑΝ ΟΜΩΣ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ…
    Όπως εύστοχα τραγουδά (σε ελεύθερη μετάφραση) η αγαπητή Νατάσα Μποφίλου, ερμηνεύοντας το τραγούδι ‘’Δεμένη’’ μας ‘’πρόσδεσαν στο μπρελόκ των κλειδιών του κομματικού τους πιστεύω’’…
    Έτσι εμείς μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να εθελοτυφλούμε, να στρέφουμε το βλέμμα, να αρνούμαστε να πιστέψουμε το αυτονόητο, το αυταπόδεικτο…
    Μας έλεγαν οι ‘’άλλοι’’, της.. ’άλλης πλευράς του κομματικού δίπολου : Ρε σεις αυτός ο δικό σας (πχ. Τσοχατζόπουλος και Σια, Βουλγαράκης, πλήθος μεγαλόσχημων επιχειρηματιών, συνδικαλιστών, δημοσιογράφων, Δημόσιων λειτουργών και άλλων ,‘’ουκ έστιν αριθμός’’), ΚΛΕΒΕΙ ΑΣΥΣΤΟΛΑ, ΑΔΡΑΝΕΙ, ΑΣΧΗΜΟΝΕΙ, ΙΔΙΟΠΟΙΕΊΤΑΙ, ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΕΙ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ…
    Και εμείς της από δώ πλευράς απαντούσαμε: ΆΝΤΕ ΝΑ ΧΑΘΕΙΤΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ… Και οι κλέφτες της κάθε πλευράς, έτριβαν τα χέρια τους…
    Πόσα θα είχαν αλλάξει, αν δεν βλέπαμε μέσα από το κομματικό πρίσμα των ομοιόχρωμων γυαλιών μας…
    Πόσο διαφορετικά θα κρίναμε, θα επικρίναμε, θα επιβραβεύαμε , θα ενθαρρύναμε, θα εκλέγαμε, θα αντικαθιστούσαμε, θα τιμωρούσαμε, το πολιτικό μας προσωπικό…
    Με πόσο πιο ποιοτικά κριτήρια, αξίες, ιδέες θα αναδεικνύαμε τους ηγέτες μας, αυτούς στους οποίους θα εναποθέταμε την μοίρα και τα όνειρά μας…
    Ένα είναι σίγουρο. Η αλάνθαστη συλλογική διαίσθηση, θα απέτρεπε την ’’ έλευση των Βαρβάρων’’, των δολοφόνων της Ελπίδας, των νεκροθαφτών της Ελλάδος…
    Πόσο διαφορετικό θα ήταν το σήμερα , αν οι καθόλα άξιοι γονείς μας δεν έκαμαν αυτό το καθοριστικό λάθος...
    ΟΙ ΚΑΘΟΛΑ ΑΞΙΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΕΚΑΜΑΝ ΕΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και τα δικα μου συγχαρητηρια για το αρθρο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγχαρητήρια ένα πολύ εύστοχο άρθρο που μιλάει την γλώσσα της αλήθειας. Αλήθεια που οι περισσότεροι από εμάς δεν κοιτούμε κατάματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με συγχωρειτε κε Σαββα αλλα πιθανοτητα να παρει τα οπλα σημερα ο Ελληνας δεν υπαρχει. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ!!!!! Ο λογος ειναι το οτι δεν υφισταται χωρα (εχει ηδη εκχωρηθει με βαση το Αγγλικο δικαιο στους δανειστες) και γι αυτο δεν υπαρχει πολιτικο διακυβευμα. Ολα τα κομματα χειραγωγουνται λιαν επιτυχως (ειναι επιστημονες οι ανθρωποι) και ο κοσμος το καταλαβαινει λιγο-πολυ (φανατισμενοι και συμφεροντολογοι παντα θα υπαρχουν). Για ποιο λογο λοιπον καποιος να παει να σκοτωσει τον συνανθρωπο του? Τωρα οσον αφορα την πεινα αν πεσει, εκει τα πραγματα αλλαζουν. Το ζωον θα αναδυθει ..... Αλλα δεν πιστευω οτι τα αφεντικα θα το αφησουν να φτασει εκει το θεμα. Θα πεταξουν κανενα επιδοματακι, αντε κανενα συσσιτιο κλπ. Ξερουν αυτοι να ξεφουσκωνουν τη σαμπρελλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στα 7000 χρονια ιστοριας αυτου του τοπου, δεν υπαρχει ουτε ενα δευτερολεπτο να ντρεπομαστε σε κανεναν ξενο!
    Υπαρχουν χρονια ντροπης μεταξυ μας, που δεν μπορουμε να κοιταξουμε τον αλλον Ελληνα στα ματια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πῶς νά μιλήσῃς γιά τά μάταια, μέ λόγο οὐσίας; Μιά προσπάθεια:
    Μέ ἔλειμμα σοβαρό, σάν τρύπα στό κέντρο, στόν ἴδιο τόν πυρῆνα τῆς ταυτότητός μας, πῶς θά ἦταν ποτέ δυνατόν, Σάββα, νά μήν εἴμεθα συνεχεία διῃρημένοι;

    Ἡ διαίρεσή μας, μέ διάφορα αἴτια ἑκάστοτε, στηρίζεται στόν οὐσιαστικό παραμερισμό ἀπό τήν πολιτική μας ζωή καί ἀπό τήν στρατηγική μας ἀντίληψη, τῆς πλέον σημαντικῆς ἱστορικῆς πλευρᾶς μας, τῆς ἑνοποιοῦ Ὀρθόδοξης χριστιανικῆς Ἐκκλησίας πού εἴμαστε, τῆς Ρωμηωσύνης μας.
    Δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχουμε ἐθνικά ὡς Ἕλληνες μέ ὁμοψυχία, ὅταν ἀντί γιά τήν ἐκκλησιαστική ἐμπειρία ἑνότητός μας ἐν Χριστῶ Ἰησοῦ, δεχόμαστε νά πορευθοῦμε μέσα στήν ἱστορία, βασιζόμενοι μόνον, α) καρδιακῶς σέ ἀτομικά ἤ "συντροφικά" συναισθήματα, πάθη καί ἐμπάθειες, καί β) λογικῶς σέ συγκλίνοντα προσωρινῶς ἰδιοτελῆ ἀτομικά συμφέροντα.
    Δέν μποροῦμε καί δεν πρέπει νά καταστήσουμε , τεχνητά ἤ κομματικά ἤ "ἐκσυγχρονιστικά", tabula rasa τήν ἑνοποιό ὀρθόδοξη χριστιανική (-ἐκκλησιαστική) ταυτότητά μας, γιά νά γίνουμε ἀπό τήν ἀρχή, ὡσάν in vitro, "ἕνας ἀπό τούς λαούς" τῆς Εὐρώπης.
    Τό Ρωμαίϊκο, δέν εἶναι αὐτό τοῦ παρακμιακοῦ οἰκουμενισμοῦ πού ταλαιπωρεῖ καί ὑπονομέυει τό Πατριαρχεῖο τῆς Κνωσσταντινουπόλεως, σχεδόν ἀνεπανόρθωτα. Ἔτσι καί ἡ πραγματική πατρίδα μας ἡ Ἑλλάδα δέν εἶναι αὐτή ἑνός δυτικόστροφου ἤ ἑνός ἀναρχοειδοῦς κομμματικοῦ συστήματος, πού τήν ἐξολοθρεύει ...συστηματικά.

    Χαρα-κίρι κάνει ἡ πολιτική μας ζωή, μέ ἐυλογοφανεῖς προφάσεις, δηλαδή προδοσίες.
    Ἡ δέ ἀτομική ἐπιβίωση ὅσων ἀνήκουν στήν ἐλίτ καί προδίδουν τά ἀληθινά ἰερά καί ὅσια τοῦ λαοῦ μας, θά πέσῃ πάνω στά παιδιά τους.
    Ἐμεῖς θά συεχίσουμε ἀκόμη καί μαρτυρικῶς, ἀλλά βεβαρυμένοι ὅλοι μας, ἀπό τό ἄγος τῶν ἐκτρώσεων πού ὄχι μόνον μᾶς μειώνουν ἐθνικῶς, ἀλλά καί μᾶς ταπεινώνουν πνευματικῶς, πολύ.

    Οἱ κομματικοί διχασμοί τῶν λαμόγιων, εἶναι φυσικό ἐπακόλουθο πνευματικῆς νόσου: ἐπιδημικῆς βαρείας ἁμαρτωλότητος μέ ἀμετανοησία, καί βλάσφημης σχεδόν, ἀπιστίας. Ἀπιστίας στήν ὕπαρξη, στόν ἔλεγχο καί στήν βοήθεια τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἄν αὐτά τά ἀντιστρέψουμε, μέ εἰλικρινή μετάνοια, ὅλοι θά λειτουργήσουμε ἀλλιῶς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συμφωνουμε στα περισσοτερα.
    Η ηπια γραμμη και οι ισες αποστασεις μπορουν να δωσουν κινητρο στον ανενεργο κ αρνητικο πολιτη.
    Με αυτη την ηπια γραμμη αναλυσης μπορει να εκπαιδευτουν κ τα κομματα.
    Ο φανατισμος δεν οδηγει πουθενα.
    Ελπιζω να το καταλαβουν καποια στιγμη ολοι οι ακραιοι.
    Χρειαζεται χρονος.
    Συνεχισε το ομως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ωραία , ποιοι είναι αυτοί που διχάζουν την χώρα ; ποιοι είναι αυτοί που πρέπει να απομονωθούν; Είναι τα κόμματα ή άνθρωποι κομμάτων ; Ή μήπως είναι το σύστημα ένοχο ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αν δεν σας κανει το προτζεκτ βορεια Κορεα ,καθειστε στα αυγουλακια σας,να μην πω,πλειντε τα κολαρακια σας.Δεν θα πω συγνωμη αν σε καποιους ακουγεται βαρη στα αυτια τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Συγχαρητήρια και από μένα γιατί και τα αυτονόητα για τούς πολλούς πρέπει να επισημαίνονται τακτικά.
    Επίσης να θυμόμαστε και την τύχη που επιφύλασσαν οι Πρόγονοι μας για τούς ΠΡΟΔΌΤΕΣ "Μετά από ατιμωτικό θάνατο τούς πετούσαν και απαγόρευαν τη ταφή.Δηλαδη δεν είχαν δικαίωμα ούτε στη ζωή αλλά ούτε και στο Θάνατο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Φωνή βοόντος εν τη ερήμω". Φίλε Σάββα μην τα σκαλίζεις και χαλάς τη σούπα. Οι βολεμένοι έχουνε χάσει κάθε ίχνος ηθικής αξίας και το μόνο που τους απασχολεί είναι το "πιάτο" τους να είναι πάντα γεμάτο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Διαφωνώ με την τελική διαπίστωση στο άρθρο όπου με την προβολή των ατομικών συμπεριφορών με την έννοια του καλού ή του κακού ατόμου σε ομαδική δραστηριότητα ή πράξη (***) καταλήγουμε χωρίς να το θέλουμε στον εκμηδενισμό των ευθυνών πράγμα που μπορεί να μοιάζει μεν εφήμερα εφησυχαστικό αλλά κατά την γνώμη μου καθόλου ιστορικά σωστό. Άλλωστε η όποια συλλογική δραστηριότητα κρίνεται μάλλον εκ του αποτελέσματος ενώ ο καλός και αγαθός άνθρωπος κρίνεται μάλλον από τις προθέσεις.

    Ωστόσο με το πνεύμα του άρθρου θα μπορούσα να συμφωνήσω με την έννοια ότι αν και καλύτερα θα ήταν ξεκάθαρα να βλέπαμε αμφότεροι (δεξιοί ή και αριστεροί) τις κατά περίπτωση λάθος συμπεριφορές μας, ωστόσο αν δεν έχουμε την διαύγεια και την ειλικρίνεια να το κάνουμε καλύτερα τότε να υποκριθούμε ισομερείς σημαντικές ευθύνες όπου η μία θα εξουδετερώνει την άλλη. Πράγμα που ωστόσο δεν το νομίζω σωστό.

    (***) Για παράδειγμα αν ένα μικρό σχολείο τυγχάνει να έχει καλά τα περισσότερα παιδιά μαθητές αλλά και καλούς στην συμπεριφορά δασκάλους αυτό δεν σημαίνει ότι αν το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα είναι τελικά αρνητικό τότε θα ισχυριστούμε πως οκ ... όλοι οι μαθητές και δάσκαλοι επειδή είναι στο σύνολο τους καλοί ως εκ τούτου παρήγαγαν και ένα καλό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγαπητοι φιλοι.

    Ομορφα και σοφα τα σχολια σας..!
    Η γλωσσα των αριθμων ομως, ειναι αμειληκτη, και μας πληρωφορη οτι,
    απο το 1974 μεχρι σημερα ολοι οι σκοτωμοι εγιναν απο αριστερους φονιαδες.
    και συνεχίζουν το καταστροφικό τους εργο με διαφορες μορφες..
    Αυτο το κακο δεν προκειτε να σταματηση με ευχολογια...!!!

    Φιλικοτατα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εγω παλι πιστευω,οτι ολοι οσοι μας εβαλλαν στην Ε.Ε και μιλουν για ομοσπονδιοποιηση της ευρωπης,ευρωπαϊκα συνταγματα,φθηνα δανεια κ.ο.κ. αδιαφορωντας πληρως για την αυτονομη πορεια της χωρας,ειναι οι μοναδικοι κυριοι υπευθυνοι...
    Σιγουρα παντως,οποιον δρομο κιαν τραβηξουμε θα πρεπει να τον τραβηξουμε ενωμενοι.
    Χωρις ομως ηλιθιους και ανωριμους στην εξουσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.